ตัวกรองผลการค้นหา
โภคทรัพย์
หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.
สรรพคุณของกะเพรา รวมทุกส่วนของผักกะเพรา
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
หอคำ
หมายถึงน. เรือนของเจ้าผู้ครองแคว้นฝ่ายเหนือ.
สลับเรือน
หมายถึง(โหร) ก. อาการที่ดาวพระเคราะห์สับเปลี่ยนเรือนเกษตรกันในดวงชะตาบุคคล เช่นเจ้าเรือนเกษตรพุธราศีกันย์มาครองเรือนเกษตรศุกร์ราศีตุลย์ และเจ้าเรือนเกษตรศุกร์ราศีตุลย์ไปครองเรือนเกษตรพุธราศีกันย์.
ครอง
หมายถึง[คฺรอง] ก. ปกครองรักษาโดยความเป็นใหญ่ เช่น ครองเมือง; ดำรงไว้, รักษาไว้, เช่น ครองสิกขา ครองชีพ ครองตัว; นุ่งห่ม (ใช้แก่นักบวช) เช่น ครองจีวร ครองผ้า; ถือสิทธิเป็นเจ้าของ เช่น เอาไปครองเสียหลายวัน.
แม่เจ้าเรือน
หมายถึงน. หญิงผู้ปกครองบ้านเรือน, แม่เรือน หรือ แม่เหย้าแม่เรือน ก็ว่า.
เรือน
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างที่ยกพื้นและกั้นฝา มีหลังคาคลุม สำหรับเป็นที่อยู่, ที่อยู่; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อาศเลษา มี ๕ ดวง ดาวนกอยู่ในปล่อง หรือ ดาวอสิเลสะ ก็เรียก; ทรวดทรง เช่น เรือนผม, ที่รับเพชรพลอย เช่น เรือนแหวน; จำนวน เช่น เงินเรือนหมื่น ราคาเรือนแสน; ลักษณนามใช้เรียกนาฬิกา เช่น นาฬิกาเรือนหนึ่ง นาฬิกา ๒ เรือน.
คฤหัสถ์
หมายถึง[คะรึหัด] น. ผู้ครองเรือน, ผู้ไม่ใช่นักบวช, ฆราวาส. (ส. คฺฤหสฺถ; ป. คหฏฺ).
เถลิงถวัลยราชสมบัติ
หมายถึงขึ้นครองราชย์
ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่
หมายถึง(สำ) ก. ทำตามความพอใจของผู้ที่จะได้รับผลโดยตรง, มักพูดเข้าคู่กับ ผูกอู่ตามใจผู้นอน เป็น ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน.
ถือบ้านถือเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
กินตำแหน่ง
หมายถึงก. ได้ครองตำแหน่ง.
เจ้าหลวง
หมายถึงน. เจ้าผู้ครองประเทศราชฝ่ายเหนือ.