คำราชาศัพท์ ทุกหมวด พร้อมความหมาย

คำราชาศัพท์ ทุกหมวด พร้อมความหมาย
คำราชาศัพท์ ทุกหมวด พร้อมความหมาย
เนื้อหาในหน้านี้

ราชาศัพท์ คำราชาศัพท์ คืออะไร

คำราชาศัพท์ ถ้าแปลตามรูปศัพท์ หมายถึง คำศัพท์สำหรับพระมหากษัตริย์ คำราชาศัพท์ใช้กับพระมหากษัตริย์ เจ้านายหรือพระบรมวงศานุวงศ์ พระสงฆ์และคนสุภาพ ราชาศัพท์เป็นวัฒนธรรมทางภาษาที่ชาวไทยใช้สื่อสารกับบุคคลดังกล่าวด้วยความเชื่อและการยกย่องมาแต่โบราณกาล และยังใช้อยู่ในปัจจุบัน

 

  คำราชาศัพท์

หมวดหมู่คำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์นั้นสามารถแบ่งออกได้เป็นทั้งหมด 12 หมวด ได้แก่

  1. คำราชาศัพท์ หมวดกริยา
  2. คำราชาศัพท์ หมวดคำสุภาพ
  3. คำราชาศัพท์ หมวดคำอวยพร
  4. คำราชาศัพท์ หมวดเครื่องใช้ทั่วไป
  5. คำราชาศัพท์ หมวดเครื่องประดับ
  6. คำราชาศัพท์ หมวดเครื่องภาชนะใช้สอย
  7. คำราชาศัพท์ หมวดเครือญาติ
  8. คำราชาศัพท์ หมวดพระสงฆ์
  9. คำราชาศัพท์ หมวดร่างกาย
  10. คำราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
  11. คำราชาศัพท์ หมวดสัตว์และเบ็ดเตล็ด
  12. คำราชาศัพท์ หมวดอาหาร

คำราชาศัพท์ในหมวดหมู่ต่าง ๆ พร้อมความหมาย

คำราชาศัพท์ หมวด กริยา

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
1 ชำระพระหัตถ์ ล้างมือ
2 ตรัส พูดด้วย
3 ถวายความเคารพ ทำความเคารพ, แสดงการเคารพ
4 ถวายบังคม ไหว้
5 ทรงถาม, ตรัสถาม ถาม
6 ทรงทักทาย, ตรัสทักทาย ทักทาย ทรงทักทายอย่างไม่เป็นทางการกับบุคคลทั่วไป
7 ทรงปราศรัย ปราศรัย
8 ทรงพระกาสะ ไอ
9 ทรงพระปรมาภิไธย ลงลายมือชื่อ
10 ทรงพระปินาสะ จาม
11 ทรงพระราชนิพนธ์ แต่งหนังสือ
12 ทรงพระสรวล หัวเราะ
13 ทรงพระอักษร เรียน เขียน อ่าน
14 ทรงพระเกษมสำราญ สุขสบาย
15 ทรงยืน ยืน
16 ทรงสัมผัสมือ จับมือ
17 ทรงห่วงใย ห่วงใย
18 ทรงอวยพร อวยพร
19 ทรงเครื่อง แต่งตัว
20 ทอดพระเนตร ดู
21 บรรทม นอน
22 ประทับ นั่ง
23 พระดำรัส คำพูด
24 พระดำรัสสั่ง คำสั่ง
25 พระดำริ ความคิด
26 พระบรมราชวินิจฉัย คำวินิจฉัย, การวินิจฉัย
27 พระบรมราชวินิจฉัย ตัดสิน
28 พระบรมราชินูปถัมภ์ การเกื้อกูล, การอุปถัมภ์
29 พระบรมราชูปถัมภ์, พระบรมราโชปถัมภ์ การเกื้อกูล, การอุปถัมภ์
30 พระบรมราชโองการ คำสั่ง
31 พระบรมราโชวาท คำสอน
32 พระบวรราชโองการ คำสั่ง
33 พระบัญชา คำสั่ง
34 พระบัณฑูร คำสั่ง
35 พระปุจฉา คำถาม
36 พระราชดำรัส คำพูด
37 พระราชดำรัส, พระราชกระแส, กระแสพระราชดำรัส คำพูด
38 พระราชดำรัสสั่ง คำสั่ง
39 พระราชดำริ ความคิด
40 พระราชทาน ให้

คำราชาศัพท์ หมวด คำสุภาพ

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
41 ขนมใส่ไส้ ขนมสอดไส้
42 คนคลอดลูก คนออกลูก
43 ผลไม้ ลูกไม้

คำราชาศัพท์ หมวด คำอวยพร

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
44 อาศิรวาท อวยพร สดุดี สรรเสริญ

คำราชาศัพท์ หมวด พระสงฆ์

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
45 กุฏิ เรือนที่พักในวัด
46 คิลานเภสัช ยารักษาโรค
47 จังหัน อาหาร
48 จำวัด นอน
49 ฉัน รับประทาน
50 ถาน,เวจกุฎี ห้องสุขา
51 นิมนต์ เชิญ
52 ประเคน ถวาย
53 ปลงผม โกนผม
54 ปัจจัย เงิน
55 พระบัญชา คำสั่ง(พระสังฆราช)
56 พระสมณสาสน์ จดหมาย(พระสังฆราช)
57 พระแท่น ธรรมาสน์(พระสังฆราช)
58 พระโอวาท คำสอน(พระสังฆราช)
59 ภัตตาหาร อาหาร
60 มรณภาพ ตาย
61 รูป ลักษณนามสำหรัพระภิกษุ
62 ลิขิต จดหมาย
63 ลิขิต จดหมาย
64 สรงน้ำ อาบน้ำ
65 สลากภัต อาหารถวายพระด้วยสลาก
66 ห้องสรงน้ำ ห้องอาบน้ำ
67 องค์ ลักษณนามสำหรัพระพุทธรูป
68 อังคาด เลี้ยงพระ
69 อาพาธ ป่วย
70 อาสนะ ที่นั่ง
71 อุบาสก คนรู้จัก
72 อุบาสิกา คนรู้จัก
73 เพล เวลาฉันอาหารกลางวัน
74 เสนาสนะ สถานที่พระภิกษุใช้อาศัย
75 ใบปวารณา คำแจ้งถวายจตุปัจจัย
76 ไตรจีวร เครื่องนุ่งห่ม

คำราชาศัพท์ หมวด ร่างกาย

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
77 กล่องพระสกุล มดลูก
78 กล้ามพระมังสา กล้ามเนื้อ
79 กำพระหัตถ์ กำมือ กำหมัด กำปั้น
80 ขมวดพระศก , ขมวดพระเกศา ขมวดผมที่เป็นก้นหอย
81 ขอบพระเนตร ขอบตา
82 ข้อนิ้วพระหัตถ์ , พระองคุลีบัพ ข้อนิ้วมือ
83 ข้อพระกร , ข้อพระหัตถ์ ข้อมือ
84 ข้อพระบาท ข้อเท้า
85 ช่องพระนาสิก ช่องจมูก
86 ช่องพระโสต , ช่องพระกรรณ ช่องหู
87 ต่อมพระเนตร ต่อมน้ำตา ท่อน้ำตา
88 ต้นพระชิวหา , มูลพระชิวหา ต้นลิ้น ลิ้นไก่ โคนลิ้น
89 ต้นพระหนุ ขากรรไกร ขากรรไตร หรือขาตะไกร
90 นิ้วพระบาท นิ้วเท้า
91 ผิวพระพักตร์, พระราศี ผิวหน้า
92 ฝ่าพระบาท ฝ่าเท้า
93 ฝ่าพระหัตถ์ ฝ่ามือ
94 พระกฏิฐิ กระดูกสะเอว
95 พระกนิษฐา นิ้วก้อย
96 พระกนีนิกา , พระเนตรดารา แก้วตา
97 พระกร ปลายแขน (ตั้งแต่ข้อศอกถึงข้อมือ)
98 พระกรรณ หู ใบหู
99 พระกราม ฟันกราม
100 พระกฤษฎี , บั้นพระองค์, พระกฏิ สะเอว เอว
101 พระกษิรธารา น้ำนม
102 พระกัจฉะ รักแร้
103 พระกัจฉโลมะ ขนรักแร้
104 พระกัณฐมณี ลูกกระเดือก
105 พระกัประ , พระกโบระ ข้อศอก
106 พระกำโบล , กระพุ้งพระปราง กระพุ้งแก้ม
107 พระกิโลมกะ พังผืด
108 พระกุญชะ ไส้พุง
109 พระขนง , พระภมู คิ้ว
110 พระครรโภทร , พระคัพโภทร มีครรภ์ มีท้อง
111 พระคีวัฐิ กระดูกคอ
112 พระคุยหฐาน, พระคุยหประเทศ องค์ที่ลับชาย
113 พระจุฑามาศ มวยผม ท้ายทอย
114 พระจุไร ไรจุก ไรผม
115 พระฉวี ผิวหนัง ผิวกาย
116 พระฉายา เงา

 

 

คำราชาศัพท์ หมวด สรรพนาม

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
117 กระผม, ดิฉัน แทนชื่อผู้พูด (บุรุษที่ 1)
118 ข้าพระพุทธเจ้า แทนชื่อผู้พูด (บุรุษที่ 1)
119 ท่าน แทนผู้ที่พูดถึง
120 ฝ่าพระบาท แทนชื่อที่พูดด้วย
121 พระคุณท่าน แทนชื่อที่พูดด้วย
122 พระคุณเจ้า แทนชื่อที่พูดด้วย
123 พระองค์ แทนผู้ที่พูดถึง (บุรุษที่ 3)
124 พระเดชพระคุณ แทนชื่อที่พูดด้วย
125 ใต้ฝ่าละอองธุรีพระบาท แทนชื่อที่พูดด้วย (บุรุษที่ 2)
126 ใต้ฝ่าละอองพระบาท แทนชื่อที่พูดด้วย (บุรุษที่ 2)

คำราชาศัพท์ หมวด สัตว์และเบ็ดเตล็ด

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
127 กระบือ ควาย
128 กล้วยสั้น กล้วยกุ
129 กล้วยเปลือกบาง, กล้วยกะ กล้วยไข่
130 ขนมดอกเหล็ก, ขนมทราย ขนมขี้หนู
131 ขนมสอดไส้ ขนมใส่ไส้
132 ข้าวเสวย ข้าว หรือเรียกว่า พระกระยา
133 จิตรจูล, จิตรจุล เต่า
134 ชัลลุกะ, ชัลลุกา ปลิง
135 ช้าง 2 ช้าง, ช้าง 2 เชือก ช้าง 2 ตัว
136 ช้างนรการ ช้างสีดอ (ช้างพลายมีงาสั้น)
137 ดอกขจร ดอกสลิด
138 ดอกซ่อนกลิ่น ดอกซ่อนชู้
139 ดอกถันวิฬาร์ ดอกนมแมว
140 ดอกทอดยอด ดอกผักบุ้ง
141 ดอกมณฑาขาว ดอกยี่หุบ
142 ดอกสามหาว ดอกผักตบ
143 ดอกเหล็ก ดอกขี้เหล็ก
144 ตกลูก ออกลูก (สำหรับสัตว์)
145 ต้นจะเกรง ต้นเหงือกปลาหมอ
146 ต้นปาริฉัตร, ต้นปาริชาติ ต้นทองกวาว, ต้นทองหลาง
147 ต้นหนามรอบข้อ ต้นพุงดอ
148 ต้นอเนกคุณ ต้นตำแย
149 ต้องพระราชอาญา ต้องโทษ
150 ถั่วเพาะ ถั่วงอก
151 ถ่ายมูล สัตว์ขี้ เช่น นกถ่ายมูล
152 นางเก้ง อีเก้ง
153 นางเลิ้ง อีเลิ้ง
154 นางเห็น อีเห็น
155 บางชีโพ้น บางชีหน
156 บางนางร้า บางอีร้า
157 ปลามัจฉะ ปลาร้า
158 ปลายาว ปลาไหล
159 ปลาลิ้นสุนัข ปลาลิ้นหมา
160 ปลาหาง ปลาช่อน
161 ปลาใบไม้ ปลาสลิด
162 ปลีกกล้วย หัวปลี
163 ผล ลูก (ใช้เรียกลูกไม้ทั้งปวง)
164 ผลนางนูน ลูกอีนูน
165 ผลมูลกา ลูกขี้กา
166 ผลมูลละมั่ง ลูกตะลิงปลิง

คำราชาศัพท์ หมวด อาหาร

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
167 กล้วยเปลือกบางหรือกล้วยกระ กล้วยไข่
168 ขนมดอกเหล็กหรือขนมทราย ขนมขี้หนู
169 ขนมทองฟู ขนมตาล
170 ขนมบัวสาว ขนมเทียน
171 ขนมสอดไส้ ขนมใส่ไส้
172 ขนมเส้น ขนมจีน
173 ถั่วเพาะ ถั่วงอก
174 นารีจำศีล กล้วยบวชชี
175 ปลามัจฉะ ปลาร้า
176 ปลายาว ปลาไหล
177 ปลาหาง ปลาช่อน
178 ปลาใบไม้ ปลาสลิด
179 ผลมูลละมั่ง ลูกตะลิงปลิง
180 ผลอัมพวา ผลมะม่วง
181 ผลอุลิด ลูกแตงโม
182 ผักทอดยอด ผักบุ้ง
183 ผักรู้นอน ผักกระเฉด
184 ผักสามหาว ผักตบ
185 พระกระยาต้ม ข้าวต้ม
186 พระกระยาหาร ข้าว
187 พริกเม็ดเล็ก พริกขี้หนู
188 ฟักเหลือง ฟักทอง
189 ลูกไม้ ผลไม้
190 เครื่องคาว ของคาว
191 เครื่องว่าง ของว่าง
192 เครื่องหวาน ของหวาน
193 เครื่องเคียง ของเคียง
194 เครื่องเสวย ของกิน
195 เยื่อเคย กะปิ
196 เห็ดปลวก เห็ดโคน

 

คำราชาศัพท์ หมวด เครือญาติ ได้แก่

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
197 พระขนิษฐา น้องสาว
198 พระชนกหรือพระราชบิดา พ่อ
199 พระชนนีหรือพระราชมารดา แม่
200 พระชามาดา ลูกเขย
201 พระปัยกา ปู่ทวดหรือตาทวด
202 พระปัยยิกา ย่าทวดหรือยายทวด
203 พระปิตุจฉา ป้าหรืออาหญิง
204 พระปิตุลา ลุงหรืออาชาย
205 พระภาคิไนย หลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว
206 พระภาติยะ หลานที่ลูกของพี่ชาย หรือน้องชาย
207 พระมาตุจฉา ป้าหรือน้าหญิง
208 พระมาตุลา ลุงหรือน้าชาย
209 พระมเหสีหรือพระชายา ภรรยา
210 พระราชธิดา, พระเจ้าลูกเธอ ลูกสาว
211 พระราชนัดดา หลานชายหรือหลานสาว
212 พระราชปนัดดา เหลน
213 พระราชโอรสหรือพระเจ้าลูกยาเธอ ลูกชาย
214 พระสวามีหรือพระภัสดา สามี
215 พระสสุระ พ่อสามี
216 พระสัสสุ แม่สามี
217 พระสุณิสา ลูกสะใภ้
218 พระอนุชา น้องชาย
219 พระอัยกา ปู่หรือตา
220 พระอัยยิกา ย่าหรือยาย
221 พระเชษฐภคินี พี่สาว
222 พระเชษฐา พี่ชาย

คำราชาศัพท์ หมวด เครื่องประดับ ได้แก่

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
223 กำไลข้อพระบาท, ทองพระบาท กำไลข้อเท้า
224 ตุ้มพระกรรณ ต่างหู
225 ทองพระกร, ทองกร, พระวลัย กำไล
226 ทองพระกร, พระกำไล, พระวลัย กำไล
227 พระกรรเจียก จอนหู
228 พระกำไลหยก กำไลหยก
229 พระกุณฑล ต่างหู
230 พระจุฑามณี ปิ่นประดับเพชร
231 พระธำมรงค์ แหวน
232 พระปั้นเหน่ง หัวเข็มขัด
233 พระมหามงกุฎ หมายถึงพระมหาพิชัยมงกุฎในเครื่องเบญจราชกกุธภัณฑ์
234 พระมหาสังวาล สร้อยตัว, สร้อยยาวสวมสะพายแล่ง
235 พระอุณหิส กรอบหน้า
236 พาหุรัด กำไลต้นแขน
237 รัดพระองค์ เข็มขัด
238 สร้อยข้อพระหัตถ์, พระวลัย สร้อยข้อมือ
239 สร้อยพระศอ สร้อยคอ
240 เกยูร สร้อยอ่อน, ทองต้นแขน

คำราชาศัพท์ หมวด เครื่องภาชนะใช้สอย ได้แก่

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
241 จานเครื่องต้น จาน
242 ฉลองพระหัตถ์ช้อน ช้อน
243 ฉลองพระหัตถ์ตะเกียบ ตะเกียบ
244 ฉลองพระหัตถ์ส้อม ส้อม
245 ชามชำระพระหัตถ์ ชามล้างมือ
246 ชามเครื่องต้น, ถ้วยชามเครื่องต้น ถ้วยชาม
247 ถาดพระสุธารส ถาดเครื่องน้ำร้อน น้ำเย็น
248 ถ้วยพระสุธารส ถ้วยน้ำ
249 ที่พระสุธารส ชุดเครื่องน้ำร้อน น้ำเย็น
250 บ้วนพระโอษฐ์ กระโถน
251 ผ้าเช็ดพระหัตถ์ ผ้าเช็ดมือ
252 พระตะพาบ, พระเต้า (คนโท) คนโทน้ำ
253 พระทวย คันทวยสำหรับรองรับกระโถน หรือรับพระภูษาโยง
254 พระมณฑปพระสุธารส หม้อน้ำดื่ม
255 พระมณฑปรัตนกรัณฑ์ ขันน้ำทรงมณฑปพานรอง มีจอกลอย
256 พระมังสี พานรองสังข์ จอกหมาก
257 พระสุพรรณภาชน์ โต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน
258 พระสุพรรณราช กระโถนใหญ่
259 พระสุพรรณศรี กระโถนเล็ก
260 พระสุวรรณภิงคาร หม้อน้ำทำด้วยทองคำรูปคนโท
261 พระเต้าทักษิโณทก เต้ากรวดน้ำ
262 มีดคาว, มีดหวาน, มีดผลไม้ มีด
263 โต๊ะเสวย โต๊ะรับประทานอาหาร

คำราชาศัพท์ หมวด เครื่องใช้ทั่วไป ได้แก่

# คำราชาศัพท์ คำสามัญ
264 กระเป๋าทรง กระเป๋าถือ
265 คันฉ่อง กระจกมีคันถือ แว่นโลหะขัดเงามีด้าม ใช้เป็นกระจกส่องหน้า
266 ฉลองพระหัตถ์, ฉลองได, นารายณ์หัตถ์ ไม้เกาหลัง
267 ฉลองพระเนตร แว่นตา
268 ตลับพระมณฑปเล็ก ตลับยอดมณฑป
269 ตั่ง ที่นั่งไม่มีพนัก
270 ที่สรงพระพักตร์, ถาดสรงพระพักตร์, อ่างล้างหน้า
271 ธารพระกร ไม้เท้า, ไม้วา, ไม้วัด
272 น้ำจัณฑ์ เหล้า
273 พระกรรภิรมย์ ฉัตรสีขาว ลงยันต์ด้วยเส้นทอง 5 ชั้น สำรับหนึ่งมี 3 คัน
274 พระกลด ร่มด้ามยาว สำหรับประดับพระเกียรติยศ
275 พระกลดคันสั้น ร่ม
276 พระกล้องสลัด กล้องที่ใส่อาวุธซัด
277 พระฉาย กระจกส่อง
278 พระตรา ตราส่วนพระองค์ของพระราชวงศ์ ดวงตราเครื่องราชอิสริยาภรณ์
279 พระที่นั่ง ที่นั่ง
280 พระที่นั่งเก้าอี้, เก้าอี้ประทับ เก้าอี้นั่ง
281 พระที่นั่งเจียม พรมเจียม พรมขนสัตว์
282 พระพัชนี พัด
283 พระยี่ภู่ ฟูก นวมที่ปูลาดไว้
284 พระรัตนกรัณฑ์ ตลับประดับเพชร
285 พระราชบรรจถรณ์ ที่นอน
286 พระราชลัญจกร ตราแผ่นดินสำหรับใช้ประทับ
287 พระราชอาสน์, พระเก้าอี้ ที่สำหรับนั่ง เก้าอี้
288 พระล่วม กระเป๋าหมากบุหรี่
289 พระวิสูตร ม่าน มุ้ง
290 พระศรี หมาก
291 พระสาง หวี
292 พระสางวงเดือน หวีวงเดือน
293 พระสางเสนียด หวีเสนียด
294 พระสุจหนี่ ผ้าที่ปูลาดไว้สำหรับประทับ หรือตั้งพระเก้าอี้
295 พระสูตร มุ้ง
296 พระอภิรุม เครื่องประดับเกียรติยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร บังสูรย์
297 พระอู่, พระอังรึง เปล
298 พระเขนย หมอนหนุน
299 พระเขนยข้าง หมอนข้าง
300 พระเขนยอิง, พระขนน หมอนอิง
301 พระแท่น เตียง ที่นั่ง
302 พระแท่นบรรทม เตียงนอน
303 พระแว่นสูรยกานต์ แว่นรวมแสงอาทิตย์ สำหรับจุดไฟ

>> ยังมีหมวดอื่นๆ อีก กดไปดูทั้งหมดได้ตรงนี้เลยจ้า หมวดหมู่คำราชาศัพท์ ทุกหมวด หรือ เรียงตามตัวอักษร <<

 

  

ความหมายของคำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์ คือ คำสุภาพที่ใช้ให้เหมาะสมกับฐานะของบุคคลต่าง ๆ คำราชาศัพท์เป็นการกำหนดคำและภาษาที่สะท้อนให้เห็นถึงวัฒนธรรมอันดีงามของไทย แม้คำราชาศัพท์จะมีโอกาสใช้ในชีวิตน้อยครั้ง แต่เป็นสิ่งที่แสดงถึงความละเอียดอ่อนของภาษาไทยที่มีคำหลายรูปหลายเสียงในความหมายเดียวกัน และเป็นลักษณะพิเศษของภาษาไทย โดยเฉพาะ ซึ่งใช้กับบุคคลกลุ่มต่าง ๆ ดังต่อไปนี้

 

คำราชาศัพท์ หมายความว่า ศัพท์หลวง ศัพท์ราชการ และหมายรวมถึงคำสุภาพซึ่งนำมาใช้ให้ถูกต้องตามชั้นหรือฐานะของบุคคล

บุคคลผู้ที่ต้องใช้คำราชาศัพท์ด้วย / ประเภทของคำราชาศัพท์

บุคคลที่ผู้พูดต้องใช้คำราชาศัพท์ด้วย สามารถจำแนกเป็น 5 ประเภท ได้แก่

  1. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
  2. พระบรมวงศานุวงศ์
  3. พระภิกษุสงฆ์ สามเณร
  4. ขุนนาง ข้าราชการ
  5. สุภาพชน


บุคคลในกลุ่มที่ 1 และ 2 จะใช้ราชาศัพท์ชุดเดียวกัน

เช่นเดียวกับบุคคลในกลุ่มที่ 4 และ 5 ก็ใช้คำราชาศัพท์ในชุดเดียวกันและเป็นคำราชาศัพท์ที่เราใช้อยู่เป็นประจำ

ในสังคมมนุษย์เราถือว่าการให้เกียรติแก่บุคคลที่เป็นหัวหน้าชุมชน หรือผู้ที่ชุมชนเคารพนับถือนั้น เป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่งของมนุษยชาติ ทุกชาติ ทุกภาษา ต่างยกย่องให้เกียรติแก่ผู้เป็นประมุขของชุมชนด้วยกันทั้งสิ้น

ดังนั้นแทบทุกชาติ ทุกภาษาจึงต่างก็มี คำสุภาพ สำหรับ ใช้กับประมุขหรือผู้ที่เขาเคารพนับถือ จะมากน้อยย่อมสุดแต่ขนบประเพณีของชาติ และจิตใจของประชาชนในชาติว่ามีความเคารพในผู้เป็นประมุขเพียงใด

เมืองไทยเราก็มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขของชาติ และพระประมุขของเรา แต่ละพระองค์ทรงพระปรีชาสามารถ จึงทำให้ประชาชนส่วนใหญ่มีความ เคารพสักการะอย่างสูงสุดและมีความจงรักภักดีอย่างแนบแน่นตลอดมานับตั้งแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบัน

คำราชาศัพท์เริ่มมีมาตั้งแต่สมัยใด?

ประวัติของคำราชาศัพท์

ในแหล่งอ้างอิงบางฉบับได้ให้ข้อสันนิษฐานไว้ว่า คนไทยเริ่มใช้คำราชาศัพท์ในรัชสมัยพระธรรมราชาลิไท พระร่วงองค์ที่ 5 แห่งสุโขทัย เพราะศิลาจารึกต่างในแผ่นดินนั้น รวมทั้งบทพระราชนิพนธ์ของท่าน คือ ไตรภูมิพระร่วง ปรากฏว่ามีคำราชาศัพท์อยู่หลายคำ เช่น ราชอาสน์ พระสหาย สมเด็จ ราชกุมาร เสด็จ บังคม เสวยราชย์ ราชาภิเศก เป็นต้น

บางท่านกล่าวว่า คำราชาศัพท์นั้นเริ่มใช้ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เพราะพระปฐมบรมกษัตริย์ที่ทรงสร้างกรุงศรีอยุธยา ทรงนิยมเขมร ถึงกับเอาลัทธิและภาษาเขมรมาใช้ เช่น เอาคำว่า "สมเด็จ" ซึ่งเขมรใช้เป็นคำนำพระนามพระเจ้าแผ่นดินมาเป็นคำนำพระนามของพระองค์ และใช้ภาษาเขมรเป็นราชาศัพท์

และจากหลักฐานที่พบข้อความในศิลาจารึกวัดศรีชุม กล่าวถึงเรื่องตั้งราชวงศ์และเมืองสุโขทัยตอนหนึ่งมีความว่า "พ่อขุนผาเมืองจึงอภิเสกพ่อขุนบางกลางหาวใหเมืองสุโขไท" คำว่า "อภิเษก" นี้เป็นภาษาสันสกฤต ไทยเรารับมาใช้สำหรับพิธีการแต่งตั้งตำแหน่งชั้นสูง จึงอยู่ในประเภทราชาศัพท์ และพิธีนี้มีมาตั้งแต่ราชวงศ์สุโขทัย จึงน่าสงสัยว่าในสมัยนั้นอาณาจักรสุโขทัยนี้ ก็คงจะมีการใช้คำราชาศัพท์บางคำกันแล้ว

คำราชาศัพท์

 

ที่มาของคำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์ นั้น มีที่มาอยู่ 2 อย่าง คือ

  1. รับมาจากภาษาอื่น
    ภาษาเขมร เช่น โปรด เขนย เสวย เสด็จ เป็นต้น
    ภาษาบาลี-สันสกฤต เช่น อาพาธ เนตร หัตถ์ โอรส  เป็นต้น
  2. การสร้างคำขึ้นใหม่ โดยการประสมคำ เช่น ลูกหลวงซับพระพักตร์ ตั้งเครื่อง เป็นต้น

  

ประเภทของคำราชาศัพท์

จำแนกเป็น 5 ประเภท คือ

  1. พระมหากษัตริย์
  2. พระบรมวงศานุวงศ์
  3. พระสงฆ์
  4. ข้าราชการชั้นสูงหรือขุนนาง
  5. สุภาพชนทั่วไป

ภาษาที่ใช้คำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์มิได้มีที่มาจากภาษาไทยภาษาเดียว ด้วยว่าการใช้คำราชาศัพท์เป็นการใช้ด้วยตั้งใจ จะทำให้เกิดความรู้สึกยกย่อง เทิดทูน จึงได้เจาะจงรับคำในภาษาต่างๆ ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับไทยมาใช้เป็นพิเศษ โดยเฉพาะภาษาที่นับถือกันว่าเป็นภาษาสูงและศักดิ์สิทธิ์ คำราชาศัพท์ส่วนใหญ่จึงมีที่มาจากภาษาต่างประเทศมากมาย

อย่างไรก็ตามก็ยังมีคำราชาศัพท์จำนวนไม่น้อยที่ใช้คำภาษาไทยแท้ ซึ่งเป็นคำสามัญยกระดับขึ้นเป็นคำราชาศัพท์ ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าคำราชาศัพท์นั้นมีที่มาจากทั้งภาษาต่างประเทศและ ภาษาไทยของเราเอง ดังจะได้พิจารณาต่อไปนี้จากภาษาต่างประเทศ

ตั้งแต่สมัยโบราณมา คนไทยได้ติดต่อกับคนต่างชาติต่างภาษามากมาย ในบรรดาภาษาทั้งหลายเหล่านั้น มีบางภาษาที่เรายกย่องกันว่าเป็นภาษาสูงและศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งก็ได้แก่ ภาษาเขมร บาลี และสันกฤต ภาษาอื่น ๆ ก็นำมาใช้เป็นคำราชาศัพท์บ้าง แต่ก็ไม่มากและสังเกตได้ชัดเจนเท่า 3 ภาษาที่กล่าวแล้ว

 

 

การเรียนรู้เรื่องคำราชาศัพท์

ตามที่หลายคนคิดว่าคำราชาศัพท์เป็นเรื่องของในรั้วในวัง เป็นเรื่องของผู้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทนั้น ทำให้คิดต่อไปอีกว่า คำราชาศัพท์เป็นเรื่องยากซึ่งเมื่อก่อนอาจเป็นจริง แต่ปัจจุบันคำราชาศัพท์เป็นเรื่องในชีวิตประจำวันไปเสียแล้ว แม้มิได้ใช้มากเท่ากับภาษาสามัญที่ใช้อยู่ในการดำรงชีวิตประจำวันแต่ทุกคน โดยเฉพาะผู้มีการศึกษาก็ต้องมีโอกาสที่จะสัมผัสกับคำราชาศัพท์ทุกวัน ไม่โดยตรงก็โดยทางอ้อม โดยเฉพาะทางสื่อมวลชน

การเรียนรู้วิธีใช้คำราชาศัพท์นั้น กล่าวโดยสรุป ต้องเรียนรู้ใน 2 ประการ คือ เรียนรู้คำ ประการหนึ่งกับ เรียนรู้วิธี อีกประการหนึ่ง

เรียนรู้คำ คือ ต้องเรียนรู้คำราชาศัพท์
เรียนรู้วิธี คือ ต้องเรียนรู้วิธีหรือเรียนรู้ธรรมเนียมการใช้คำราชาศัพท์

คำราชาศัพท์สำหรับพระมหากษัตริย์ และพระบรมวงศานุวงศ์ลำดับพระราชอิสริยศักดิ์พระบรมราชวงศ์
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว , สมเด็จพระบรมราชินีนาถ
สมเด็จพระบรมราชินี , สมเด็จพระบรมราชชนนี , สมเด็จพระยุพราช , สมเด็จพระสยามบรมราชกุมารี
สมเด็จเจ้าฟ้า
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้า
พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า
พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้า
หม่อมเจ้า

 

สำหรับคำว่า พระราชโองการ และพระราโชวาท หากใช้กับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจะมีคำว่า "บรม" นำหน้าคำว่า "ราช" เสมอ

Download PDF

สำหรับใครที่อยากได้คำราชาศัพท์ ในรูปแบบไฟล์ PDF สามารถกดที่ปุ่มดาวน์โหลดได้เลย

คำราชาศัพท์ ที่ใช้บ่อย
PDF – ตัวอย่าง คำราชาศัพท์ ที่ใช้บ่อย
ดาวน์โหลด

ความคิดเห็นในหัวข้อ "คำราชาศัพท์ ทุกหมวด พร้อมความหมาย"