ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หย่อง, เครื่องสาย, violin, ไวโอริน
ไวโอลิน
ภาษาจีน小提琴
หมายถึงน. เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี ๔ สาย และมีคันชักสำหรับสี. (อ. violin).
ภาษาญี่ปุ่นバイオリン
ภาษาจีน提琴
violin
แปลว่าไวโอลิน
ภาษาญี่ปุ่นヴァイオリン
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นヴァイオリン
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นバイオリン
violinist
แปลว่านักสีไวโอลิน, คนเล่นไวโอลิน
หย่อง
หมายถึงน. สิ่งสำหรับใส่หมากพลู มีรูปเหมือนถาดขอบสูง มีตีน โดยมากทำด้วยทองเหลือง; เครื่องรองรับไม้แม่กำพองประจำช่องหน้าต่าง; ส่วนประกอบของเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสาย เช่น ซอสามสาย ซอด้วง ขิม ไวโอลิน ใช้รองรับสายเพื่อรับแรงสั่นสะเทือนจากสายลงสู่เครื่องดนตรีให้เสียงกังวานขึ้น, ส่วนประกอบของจะเข้ ใช้หนุนสายเพื่อมิให้แตะนมจะเข้. ว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ ข้างโดยก้นไม่ถึงพื้น เรียกว่า นั่งหย่อง หรือ นั่งยอง ๆ.
วงดนตรีที่มีเครื่องสายสี่ชนิดด้วยกัน โดยมักจะประกอบด้วย ไวโอลิน 2 เครื่อง วิโอลา 1 เครื่อง และ เชลโล 1 เครื่อง
ภาษาญี่ปุ่น弦楽四重奏
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นげんがくしじゅうそう
เครื่องสาย
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดที่มีสาย เช่น จะเข้ ซอ พิณ ไวโอลิน.
แปลว่าไวโอลิน, เครื่องดนตรีชนิดสีประเภทหนึ่ง