ผลการค้นหา

โพลง

หมายถึง[โพฺลง] ว. สว่างแจ้ง, ลุกสว่าง, เช่น ไฟลุกโพลง สว่างโพลง; ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลง หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลงไปทั้งหัว, โพลน ก็ว่า; ลักษณะที่เบิกกว้าง เช่น ตาลุกโพลง ลืมตาโพลง.

โพลง

อ่านว่าโพฺลง

brightly

แปลว่าโพลง

โพลน

หมายถึง[โพฺลน] ว. ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลน หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลนไปทั้งหัว, โพลง ก็ว่า.

โชต

หมายถึงว. สว่าง, รุ่งเรือง, โพลง. (ป.).

เถือก

หมายถึงว. ดาษไป, ทั่วไป, (ใช้แก่สีแดง ในคำว่า แดงเถือก); จ้า, โพลง, พราว, เช่น เถือกถ่อง เถือกทินกร.

ตาโพลง

หมายถึงว. เบิกตากว้าง เช่น ตกใจลืมตาโพลง.

open widely

แปลว่าเบิกโพลง

round-eyed

แปลว่าซึ่งตาเบิกโพลง

blazer

แปลว่าสิ่งที่ลุกโพลง

blaze

แปลว่าลุกโพลง, ลุก, พลุ่ง

ตาลุก

หมายถึงก. ลืมตาโพลงด้วยความสนใจ.