ผลการค้นหา

แขม

อ่านว่าขะ-แม

แขม

หมายถึง[แขมฺ] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz. ในวงศ์ Gramineae มักขึ้นตามชายนํ้า ชายป่า และชายเขาที่ชุ่มชื้น, พง ก็เรียก.

แขม

หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.

แขม

อ่านว่าแขมฺ

พง

หมายถึงดู แขม ๑ และ เลา ๑.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

ปลายอ้อปลายแขม

หมายถึงที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.

ว.ค.

ย่อมาจากโรงเรียนวังแขมวิทยาคม จังหวัดกำแพงเพชร

ตะวาง

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งคล้ายต้นแขม ขึ้นตามทุ่งนา. (พจน. ๒๔๙๓).

กอ

หมายถึงน. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ หมายความว่า เชื้อสาย.