ผลการค้นหา

อโลหะ

หมายถึงน. ธาตุซึ่งมีสมบัติไม่เป็นโลหะ เช่น ถ่าน ออกซิเจน กำมะถัน ฟอสฟอรัส พวกอโลหะเมื่ออยู่ในสภาพไอออนจะเป็นไอออนลบ.

อโลหะ

ภาษาจีน非金属元素

อโลหะ

ภาษาจีน非金属

non-metal

แปลว่าอโลหะ

silicon

แปลว่าธาตุอโลหะที่ใช้ในการทำเหล็กกล้า

halogen

แปลว่าธาตุอโลหะจำพวกฟลูออรีน คลอรีน โบรมีน ไอโอดีนและแอสตาทิน

halogenous

แปลว่าที่เกี่ยวกับธาตุอโลหะจำพวกฟลูออรีน คลอรีน โบรมีน ไอโอดีนและแอสตาทิน

แอสทาทีน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๘๕ สัญลักษณ์ At เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่มีปรากฏในธรรมชาติ. (อ. astatine).

คาร์บอน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๖ สัญลักษณ์ C เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง มีหลายอัญรูป เช่น เพชร แกรไฟต์ คาร์บอนเป็นธาตุองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดธาตุหนึ่งของสิ่งที่มีชีวิต. (อ. carbon).

ซิลิคอน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๑๔ สัญลักษณ์ Si เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง หลอมละลายที่ ๑๔๑๐ °ซ. เปลือกโลกประกอบด้วยธาตุนี้ประมาณร้อยละ ๒๕. (อ. silicon).

ฟลูออรีน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๙ สัญลักษณ์ F เป็นอโลหะ ลักษณะเป็นแก๊สสีเขียวแกมเหลือง มีสมบัติคล้ายคลอรีนแต่ให้ปฏิกิริยาเคมีไวกว่า. (อ. fluorine).

สมบัติ

หมายถึง(วิทยา) น. ลักษณะประจำของสาร เช่น ไอโอดีน มีสมบัติเป็นอโลหะ ลักษณะเป็นของแข็ง สีเทาดำเป็นเงาวาว หลอมละลายที่ ๑๑๔ °ซ. เมื่อระเหิดให้ไอสีม่วง.