ผลการค้นหา

อภิษิเตกราช

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นอภิษิต + เอกราช

อภิ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).

อภิ

ภาษาจีน前缀

อภิ

ภาษาจีน非常

อภิ

ภาษาจีน格外

อภิ

อภิ

ภาษาจีน表示

อภิ

ภาษาจีน“超

อภิ

ภาษาจีน极

ราช,ราช,ราช-

หมายถึง[ราด, ราดชะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน, พญา (ใช้แก่สัตว์) เช่น นาคราช คือ พญานาค สีหราช คือ พญาราชสีห์, คำนี้มักใช้ประกอบกับคำอื่น, ถ้าคำเดียวมักใช้ว่า ราชา. (ป., ส.).

อภิณห,อภิณห-

หมายถึง[อะพินหะ-] ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).

อภิสิทธิ

คำบาลีอภิสิทฺธิ

คำสันสกฤตอภิสิทฺธิ