ผลการค้นหา

อธิปไตย

ภาษาจีน主权

อธิปไตย

อ่านว่าอะ-ทิ-ปะ-ไต

อธิปไตย

หมายถึง[อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อำนาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).

อธิปไตย

อ่านว่าอะ-ทิบ-ปะ-ไต

sovereignty

แปลว่าอธิปไตย

อธิปไตย, อำนาจสูงสุด

ภาษาเกาหลี주권

ประชาธิปไตย

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นประชา + อธิปไตย

อำนาจอธิปไตย

ภาษาญี่ปุ่น主権

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅけん

อำนาจสูงสุด,อำนาจอธิปไตย

ภาษาญี่ปุ่น至上権

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしじょうけん

sovereignty

แปลว่าอำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ, อำนาจอธิปไตย

อาณานิคม

หมายถึงน. เมืองขึ้น, ประเทศที่อยู่ใต้อำนาจอธิปไตยของประเทศอื่น.

รุกล้ำ

หมายถึงก. รุกล่วงล้ำเข้าไป เช่น รุกล้ำอธิปไตย รุกล้ำดินแดน.