ผลการค้นหา

สาลิกา

หมายถึงน. ชื่อตะกรุดดอกเล็ก ๆ ชนิดหนึ่ง ใช้ในทางเมตตามหานิยม.

สาลิกา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Acridotheres tristis ในวงศ์ Sturnidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกกิ้งโครง ลำตัวสีนํ้าตาลเข้ม หัวสีดำ ขอบตาและปากสีเหลือง มีแต้มขาวที่ปีก ปลายหางสีขาว กินแมลงและผลไม้ พบทั่วทุกภาคของประเทศไทย, เอี้ยง หรือ เอี้ยงสาริกา ก็เรียก. (ป.; ส. ศาริกา).

สาลิกา

คำบาลีสาลิกา

คำสันสกฤตศาริกา

สาลิกาเขมร

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

สาลิกาแก้ว

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ศาริกา

หมายถึงน. นกจำพวกนกเอี้ยง. (ส.; ป. สาลิกา).

เอี้ยง

หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Sturnidae รูปร่างอ้วนป้อม หางสั้น กินแมลงและผลไม้ อยู่รวมกันเป็นฝูง มีหลายชนิด เช่น เอี้ยงสาริกา หรือ สาลิกา (Acridotheres tristis) เอี้ยงหงอน (A. javanicus) เอี้ยงหัวสีทอง (Ampeliceps coronatus) เอี้ยงดำปักษ์ใต้ (Aplonis panayensis).

นกจำพวกนกขุนทอง กิ้งโครง สาลิกา

ภาษาญี่ปุ่น九官鳥

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきゅうかんちょう

สาลิกาชมเดือน

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

นกสาลิกาดง

ภาษาจีน鹊

ชกา

หมายถึง[ชะ-] (กลอน) น. นกสาลิกา. (กล่อมช้างของเก่า).

hill myna

แปลว่านกที่มีขนดำและสอนให้พูดเลียนแบบมนุษย์ได้ มีชื่อในภาษาละตินว่า Gracula religiosa, นกจำพวกนกสาลิกาและนกขุนทอง