ผลการค้นหา

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

บุพการี

ภาษาจีน父母

parent

แปลว่าบุพการี

คันว่าได้ดีแล้วอย่าลืมคุณพ่อแม่ เผิ่นหากเลี้ยงแต่น้อยถนอมให้ใหญ่สูง

ความหมายได้ดีแล้วอย่าลืมบุพการี

บรรพบุรุษ บุพการี สำนักวัตถุประสงค์

ภาษาจีน宗

คดีอุทลุม

หมายถึง(กฎ) น. คดีที่บุคคลฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญา ซึ่งต้องห้ามตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่า ผู้ใดจะฟ้องบุพการีของตนเป็นคดีแพ่งหรือคดีอาญามิได้.

participant

แปลว่าผู้มีส่วนร่วม, ผู้เข้าร่วม

partaker

แปลว่าผู้เข้าร่วม, ผู้มีส่วนร่วม

ผู้เข้าร่วม

ภาษาญี่ปุ่น参加者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんかしゃ

ผู้รับ

ภาษาญี่ปุ่น受取人

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうけとりにん

ผู้เข้าร่วม

ภาษาญี่ปุ่น出席者

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅっせきしゃ