ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปึ่ง, ไข่อึ่งหลึ่ง, บึ่ง, adz, ตักษณี, ตัจฉนี
ผึ่ง
ภาษาจีน晾
หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือสำหรับถากไม้ชนิดหนึ่ง รูปคล้ายจอบ.
ภาษาจีน晒
หมายถึงก. เอาไว้หรือให้อยู่อย่างเปิดเผย เพื่อให้ได้รับแดด ลม นํ้าค้าง เป็นต้น เช่น ผึ่งแดด ผึ่งลม. ว. ที่กางออก, ที่ผายออก, เช่น อกผายไหล่ผึ่ง; แสดงท่าทางว่าเป็นคนสำคัญหรือใหญ่โต, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ทำผึ่ง นั่งผึ่ง วางผึ่ง.
ดักษณี
หมายถึง[-สะนี] น. ผึ่ง, ขวาน. (ส. ตกฺษณี; ป. ตจฺฉนี).
ฟอกขาว,ทำให้บริสุทธิ์,ฟอก,เปิด,ตาก,ผึ่ง,ออกจากที่กำบัง,เผย,นำออกมาแสดง
ภาษาญี่ปุ่น晒す
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさらす
ตาก,ผึ่ง,ดื่มหมดแก้ว
ภาษาญี่ปุ่น乾す
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นほす
ผึ่ง,ตากให้แห้ง,วิดน้ำจนแห้ง,ดื่มหมดแก้ว,ไม่ให้งานทำ
ภาษาญี่ปุ่น干す
ผึ่งแดด
หมายถึงตากแดด
ผึ่งลม
ภาษาจีน吹风
adz
แปลว่าผึ่ง เครื่องมือถากไม้มีด้ามคล้ายจอบ แต่คมกว่าจอบ