ผลการค้นหา

ธรรมดา

หมายถึงน. อาการหรือความเป็นไปแห่งธรรมชาติ เช่น การกิน การถ่ายเท การสืบพันธุ์ และการเสื่อมสลาย. ว. สามัญ, พื้น ๆ, ปรกติ, เช่น เป็นเรื่องธรรมดา. (ส. ธรฺมตา; ป. ธมฺมตา).

สามานย,สามานย-

หมายถึง[สามานนะยะ-, สามานยะ-] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น สามานยนาม. (ส. สามานฺย; ป. สามญฺ).

ทั่วไป,ปรกติ

ภาษาญี่ปุ่น一般

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นいっぱん

ปรกติ ธรรมดา เป็นปกติ ตามปกติ

ภาษาจีน正常

สามัญ

หมายถึง[สามัน] ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น ชนชั้นสามัญ คนสามัญ. (ป. สามญฺ; ส. สามานฺย).

ปรกติ

หมายถึง[ปฺรกกะติ] ว. ธรรมดา เช่น ตามปรกติ, เป็นไปตามเคย เช่น เหตุการณ์ปรกติ, ไม่แปลกไปจากธรรมดา เช่น อาการปรกติ, ปกติ ก็ว่า. (ส. ปฺรกฺฤติ; ป. ปกติ).

ปรกติ

อ่านว่าปฺรก-กะ-ติ

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

normally

แปลว่าปรกติ

ตลอดไป ชั่วกาลนาน ยืนยาว จิตใจที่ยืนหยัดอย่างแน่วแน่ ปรกติ ธรรมดา

ภาษาจีน恒

ปกติ, ปรกติ

คำบาลีปกติ

คำสันสกฤตปฺรกฺฤติ

ดี ๆ

หมายถึงว. ปรกติ, เฉย ๆ, เช่น อยู่ดี ๆ ก็มีคนเอาเงินมาให้; โดยดี, ไม่ขัดขืน, เช่น มาเสียดี ๆ.