ผลการค้นหา

ข่าง

หมายถึงน. ของเล่นอย่างหนึ่งเป็นลูกกลม ๆ มีเดือยใช้ปั่นให้หมุนด้วยมือหรือด้วยเชือก เรียกว่า ลูกข่าง; ชื่อดาวหมู่หนึ่งมี ๔ ดวงคล้ายรูปลูกข่าง.

ข่าง

หมายถึงน. ไม้ชนิดหนึ่ง อยู่ทางแถบทะเล เปลือกเรียบ ๆ ใบคล้ายมะขวิด ไม้ใช้ทำฟืน. (พจน. ๒๔๙๓).

ข่าง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ระบาย, ถ่าย, เช่น ข่างนํ้า ว่า ระบายนํ้า.

ข่าง (ลูกข่าง)

ภาษาจีน陀螺

การเสนอข่างเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นพิเศษ,ฉบับพิเศษ

ภาษาญี่ปุ่น特集

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとくしゅう

เคณฑะ

หมายถึง[เคนทะ] น. ลูกข่าง, ใช้ในคำว่า พระราชพิธีเคณฑะ คือ พระราชพิธีทิ้งข่าง. (สิบสองเดือน). (ป. เคณฺฑ).

apark-plug electrodes

แปลว่าขั้วไฟจุดประกายบนหัวเทียน ภาษาข่างฟิตมักเรียกว่า "เขี้ยว" มีอยู่สองขั้วตั้งระยะให้กระแสไฟโดดข้ามถึงกันห่างพอสมควร