ผลการค้นหา

กระดาก

ภาษาจีน难为情

กระดาก

หมายถึง(กลอน) ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น, สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (อะหม ตาก ว่า กระเดาะปาก).

กระดาก

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง เช่น กระดากกระโดนดำดง. (ม. ฉันท์ มหาพน).

กระดาก

หมายถึงก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย.

กระดาก

ภาษาจีน羞怯

กระดาก

ภาษาจีน害羞

be embarrassed

แปลว่ากระดาก

ขวย

หมายถึงก. กระดาก, อาย, เช่น แก้ขวย ขวยใจ.

มังกุ

หมายถึงว. เก้อ, กระดาก. (ป.).

bashful

แปลว่าขี้อาย, กระดาก, ขวยเขิน, ประหม่า, เขินอาย

เหนียม

หมายถึง[เหฺนียม] ก. อาย, กระดาก.

เก้อ

หมายถึงว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ; กระดาก, อาย, เช่น ทำแก้เก้อ; ขัดเขินหรือค้างอยู่เพราะไม่เข้ากัน ไม่รับกัน เช่น รำเก้อ เรือนหลังนี้ทำไม่ได้ส่วนดูเก้อ ข้อความที่เขียนไว้เก้อไม่รับกัน.