ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้ตะแร้
หมายถึงรักแร้
แร้ง
หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ เป็นนกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในจำพวกเหยี่ยวแร้ง ปีกกว้าง หางสั้น หัวเล็ก ลำคอไม่มีขน กินซากสัตว์ มีหลายชนิด เช่น แร้งดำหิมาลัย (Aegypius monachus) พญาแร้ง (Sarcogyps calvus) แร้งสีนํ้าตาล (Gypsindicus) แร้งเทาหลังขาว (G. bengalensis).
แร้ว
หมายถึงน. เครื่องสำหรับดักสัตว์ มี นก ไก่ เป็นต้น มีบ่วงติดอยู่กับปลายของไม้ที่เรียกว่า คันแร้ว ซึ่งเอาโคนปักไว้ที่ดินทำปลายให้โน้มลงมา มีไกที่เรียกว่า ปิ่น ขัดไว้ระหว่างหลักขัดแร้วกับคอน วางบ่วงดักไว้บนคอน เมื่อสัตว์มาจับคอนตรงที่วางบ่วงไว้ ไม้คอนจะเลื่อนลง ทำให้ปิ่นหลุด บ่วงก็จะรูดมัดขาไว้.
พระกัจฉะ
sodering iron
แปลว่าหัวแร้ง ที่ใช้ในการบัดกรี
electric soldering gun
แปลว่าหัวแร้งบัดกรีไฟฟ้า
copper bit
แปลว่าหัวแร้งบัดกรีชนิดหนึ่ง มีหัวเป็นทองแดง
คอแร้ง
หมายถึงน. ปากกาชนิดปากแหลม.
เต้นแร้งเต้นกา,เต้นแร้งเต้นแฉ่ง
หมายถึง(สำ) ก. แสดงอาการดีอกดีใจหรือสนุกสนานด้วยการกระโดดโลดเต้น.
lack
แปลว่าความแร้นแค้น
piece of cake
แปลว่าหวานคอแร้ง
squawk
แปลว่าเต้นแร้งเต้นกา