ผลการค้นหา

จระเทิน

อ่านว่าจะ-ระ-เทิน

สะเทินสะเทิน

หมายถึง(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.

สะเทิน

หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.

พะเนินเทินทึก

หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.

กระดาษแพทเทิน (ในการตัดเสื้อ)

ภาษาญี่ปุ่น型紙

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかたがみ

ตกกะเทินว่าได้ลงลายม้วน บ่เป็นบุงกะเป็นต่า

พะเนินเทินทึก

ภาษาจีน大量

สะเทิน

หมายถึงว. ครึ่ง ๆ กลาง ๆ, กํ้ากึ่ง, เช่น สาวสะเทิน คือ เพิ่งจะขึ้นสาว หรืออยู่ในระหว่างสาวกับเด็กกํ้ากึ่งกัน.

embattled walls

แปลว่ากำแพงซึ่งทำยอดเป็นใบเสามบนเชิงเทิน

เทิบ

หมายถึงการวางซ้อนกันเป็นชั้น เทิน ก็เรียก

จระทก,จระเทิน

หมายถึง[จะระทก, -เทิน] (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).

เชิงเทิน

หมายถึงน. ที่ดินที่พูนสูงขึ้นเป็นเชิงของป้อมปราการ, พื้นที่ว่างภายในป้อมสำหรับให้ทหารขึ้นไปอยู่ตรวจการณ์หรือต่อสู้ข้าศึก.