ผลการค้นหา

กระคาย

หมายถึง(กลอน) ว. ระคาย เช่นบุกแฝกกระคายคา ละเลาะลัดลดาดอน. (ม. ฉันท์ มหาราช).

ระแคะระคาย

ภาษาจีน迹象

ระคาย

ภาษาจีน使发痒

ระคาย

หมายถึงน. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคันเหมือนถูกละออง เช่น ระคายตัว, กระทบกระเทือนกายใจให้เกิดรำคาญไม่สุขใจ เช่น ระคายหู, (กลอน) ใช้เป็น กระคาย ก็มี.

get wind of

แปลว่ารู้ระแคะระคาย

ราง ๆ,ระแคะระคาย

ภาษาญี่ปุ่น薄々

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうすうす

ระเค็ดระคาย

หมายถึงน. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระแคะระคาย ก็ว่า.

ระแคะระคาย

หมายถึงน. เค้าเงื่อนที่ทราบมานิด ๆ หน่อย ๆ แต่ยังยืนยันให้แน่นอนไม่ได้, ระเค็ดระคาย ก็ว่า.

clue

แปลว่าระเค็ดระคาย

ราง ๆ,ระแคะระคาย

ภาษาญี่ปุ่น薄薄

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうすうす

ระคาย

ภาษาจีน刺激

ระแคะระคาย

ภาษาจีน端倪