ผลการค้นหา

ฝีปาก

หมายถึงน. คารมของผู้กล่าว, ราชาศัพท์ว่า ฝีพระโอษฐ์.

rhetoric

แปลว่าฝีปาก

ริมฝีปาก

ภาษาเขมรបបូរមាត់

labial

แปลว่าเสียงที่เปล่งโดยใช้ริมฝีปาก, เสียงริมฝีปาก

labium

แปลว่าริมฝีปาก

ใต้จมูก,ช่วงระหว่างจมูกกับริมฝีปาก

ภาษาญี่ปุ่น鼻下

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นびか

ริมฝีปาก

ภาษาเกาหลี입술

พระโอษฐ์

หมายถึงริมฝีปาก

เป่าปาก โดยใช้นิ้วแตะที่ริมฝีปาก

ภาษาจีน呼哨

ตีฝีปาก

ภาษาจีน贫嘴

lip

แปลว่าที่เกี่ยวกับริมฝีปาก

ริมฝีปาก

ภาษาญี่ปุ่น唇

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくちびる