ค้นเจอ 134 รายการ

ไส้

หมายถึงน. ส่วนของทางเดินอาหารซึ่งอยู่ระหว่างกระเพาะอาหารกับทวารหนัก เป็นท่อยาวขดไปขดมาอยู่ในช่องท้อง มีหน้าที่ย่อย ดูดซึมอาหารและนํ้า พักและขับถ่ายกากอาหาร, ลำไส้ ก็เรียก; เรียกของที่อยู่ข้างในซึ่งมีลักษณะเช่นนั้น เช่น ไส้ตะเกียง หรือที่ใส่ข้างใน เช่น ไส้ขนม ไส้ดินสอ; โดยปริยายหมายความว่า ความลับ เช่น สาวไส้ให้กากิน รู้ไส้; คนในครอบครัว, คนภายใน, คนใกล้ชิด, เช่น เห็นขี้ดีกว่าไส้ ไส้เป็นหนอน.

ไส้

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีมะเส็ง.

ไส้ตัน

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลในสกุล Stolephorus วงศ์ Engraulidae เป็นปลาสกุลหนึ่งในกลุ่มปลากะตัก เนื้อใส มีแถบสีเงินพาดกลางลำตัวจากแนวตาถึงโคนหาง ขนาดยาวได้ถึง ๒๐ เซนติเมตร ใช้หมักทำนํ้าปลา. (ดู กะตัก).

ไส้ตัน

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาหรือไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Aganosma marginata G. Don ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอม.

ไส้แห้ง

หมายถึงว. ยากจน, อดอยาก.

พระอันตคุณ

หมายถึงไส้น้อย, ไส้ทบ

ขี้ทักแท่

หมายถึงไส้เดือนตัวเล็กเรียก ขี้ทักแท่ ขี้ทักแท่เหมือนไส้เดือน แต่ตัวเล็กกว่า สีจ่อนข้างแดง ชอบอยู่ตามที่ชื้นตามขี้สีก ชอบกัดกินรากพลู

hot dog

แปลว่าไส้กรอกแดง

N

mantle

แปลว่าไส้ตะเกียง

N

candlewick

แปลว่าไส้เทียน

N

lead

แปลว่าไส้ดินสอดำ

N

appendicitis

แปลว่าไส้ติ่งอักเสบ

N