ตัวกรองผลการค้นหา
อนิจ,อนิจ-
หมายถึง[อะนิด, อะนิดจะ-] ว. ไม่ยั่งยืน, ไม่เที่ยง, ชั่วคราว, ไม่แน่นอน. (ป. อนิจฺจ; ส. อนิตฺย).
ช่วงบ่ายกว่า ๆ,ระยะเวลาระหว่างตอนเที่ยงถึงตอนเย็น
ภาษาญี่ปุ่น昼過ぎ
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นひるすぎ
luncheonette
แปลว่าห้องอาหารมื้อเที่ยง, ห้องอาหารกลางวัน, ร้านอาหารมื้อเบา ๆ
Yesterday I woke up in the morning but i got up at noon
แปลว่าเมื่อวานฉันตื่นอนตอนเช้าแต่ลุกจากที่นอนตอนเที่ยง
จุดเริ่มต้นเวลาเที่ยง ตามมาตรฐานเวลากรีนิช
ภาษาจีน本初子午线
สัสต,สัสต-
หมายถึง[สัดสะตะ-] ว. เที่ยง, แน่นอน, คงที่, ถาวร. (ป. สสฺสต; ส. ศาศฺวต).
ไตรลักษณ์
หมายถึง[-ลัก] น. ลักษณะที่เป็นสามัญทั่วไป ๓ ประการ คือ ความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์ ความมิใช่ตัวตน.
post meridiem
แปลว่าหลังเที่ยง, ช่วงระยะเวลาระหว่าง 12.00 น. ถึง 24.00 น. (มีคำย่อว่า P.M., p.m., PM หรือ pm)
โมงโมง,โมง
หมายถึงน. วิธีนับเวลาตามประเพณีในเวลากลางวัน, ถ้าเป็นเวลาก่อนเที่ยงวัน ตั้งแต่ ๗ นาฬิกา ถึง ๑๑ นาฬิกา เรียกว่า โมงเช้า ถึง ๕ โมงเช้า, ถ้าเป็น ๑๒ นาฬิกา นิยมเรียกว่า เที่ยงวัน, ถ้าหลังเที่ยงวัน ตั้งแต่ ๑๓ นาฬิกา ถึง ๑๗ นาฬิกา เรียกว่า บ่ายโมง ถึง บ่าย ๕ โมง, ถ้า ๑๘ นาฬิกา นิยมเรียกว่า ๖ โมงเย็น หรือ ยํ่าคํ่า.
เช้า
หมายถึงน. เวลาระหว่างรุ่งสว่างกับสาย, เวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง. ว. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง เช่น รอบเช้า ผลัดเช้า; เร็วกว่าเวลาที่กำหนดในระหว่างรุ่งสว่างกับสาย เช่น มาแต่เช้า; โดยปริยายหมายความว่า ก่อนเวลาที่กำหนด.
เอกา,เอ้กา
หมายถึงว. หนึ่ง, คนเดียว, โดดเดี่ยว; ถือกินข้าวหนเดียวในเวลาระหว่างเช้าถึงเที่ยงเป็นกิจวัตร เรียกว่า ถือเอ้กา.
วิกาลโภชน์
หมายถึงน. การกินอาหารในเวลาวิกาล คือ ผิดเวลา ซึ่งว่าตามพระวินัยกำหนดไว้ตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น. (ป.).