ตัวกรองผลการค้นหา
ไป๋หลิน
ไป๋อวิ๋น
ไป๋เสวี่ย
ไป๋หู่
ไป๋ซาน
หลงทาง
ภาษาจีน迷途
ภาษาญี่ปุ่น踏み迷う
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふみまよう
หลง
อ่านว่าหฺลง
ภาษาเกาหลี길을 잃다
ภาษาจีน迷失
หมายถึง[หฺลง] ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออกไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทาง; เหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝนหลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.