ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พิณพาทย์, ฆ้องคู่, hit on, กระหย่ง, be bald
โหม่ง
หมายถึง[โหฺม่ง] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฆ้องคู่. ว. เสียงอย่างเสียงฆ้อง.
อ่านว่าโหฺม่ง
หมายถึง[โหฺม่ง] ก. เอาหัวรับหรือกระแทกลูกตะกร้อหรือฟุตบอลเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงอาการที่สิ่งหนึ่งตกลงมากระแทกพื้นอย่างแรง เช่น หัวโหม่งพื้นเครื่องบินโหม่งโลก.
ภาษาจีน用头撞
hit (a ball) with the head
แปลว่าโหม่ง
onomatopoeia from the sound produced by striking a gong
พิณพาทย์
หมายถึงน. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยซึ่งประกอบด้วยเครื่องเป่า คือ ปี่ ผสมกับเครื่องตี ได้แก่ ระนาดและฆ้องวงชนิดต่าง ๆ เป็นหลัก และเครื่องกำกับจังหวะ เช่น ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง ตะโพน กลองทัด กลองแขก และกลองสองหน้า, ปี่พาทย์ ก็เรียก.
โหม่งโลก
ภาษาจีน坠落
โหม่งพื้น
ภาษาจีน头朝下坠下
ฆ้องคู่
หมายถึงน. ฆ้องที่ใช้บรรเลงในการเชิดหนังตะลุงและละครโนราชาตรี ชุดหนึ่งมี ๒ ลูก, ปักษ์ใต้เรียก โหม่ง.
hit on
แปลว่าโขก, ชน, โหม่ง, ตี, ฟาด
header
แปลว่าการใช้ศีรษะโหม่งลูกบอล