ตัวกรองผลการค้นหา
มรรษ,มรรษะ
หมายถึง[มัด, มัดสะ] น. ความเพียร, ความอดทน. ก. อดทน. (ส. มรฺษ).
ชาติที่เงินคำแก้ว มันบ่แหม่นของไผ ผู้ใดมีใจเพียร หากสิหลงหลอนพ้อ
ความหมายเงินทองใครๆ ก็หามาได้ถ้ามีความขยันหมั่นเพียร
หนา
หมายถึงคำประกอบท้ายคำอื่นที่มีความหมายไปในเชิงบังคับหรืออ้อนวอน เช่น อยู่เถิดหนา.
โยคาพจร,โยคาวจร
หมายถึง[โยคาพะจอน, -วะจอน] น. ผู้หยั่งลงสู่ความเพียร, ผู้มีความเพียร, (มักใช้เรียกพระภิกษุผู้เรียนสมถะและวิปัสสนา). (ป.).
รักเถิด แต่อย่าหลง เพราะความหลงเป็นหนทางไปสู่หลุมฝังศพ
ศัพท์วิเศษณ์ ขอให้ไม่ว่า...อะไรก็ตามขอให้...เถิดเอาแต่มุ่งหน้าเอาแต่ มุเอาแต่
ภาษาจีน只管
ความเพียรของหมู่ชนผู้พร้อมเพรียงกันทำให้เกิดสุข
เด็กดี หมั่นเพียร เรียนรู้ สู่อนาคต
เมื่อเป็นตะปูจงกัดฟันทน ถ้าเป็นค้อนเมื่อไร กระหน่ำตีให้สุดกำลังเถิด
สัมมัปธาน
หมายถึง[สำมับปะทาน] น. ความเพียรที่ตั้งไว้ชอบ. (ป. สมฺมปฺปธาน; ส. สมฺยกฺปฺรธาน).
ก้มหน้าก้มตาทำไปเถิด ไม่ต้องวิงวอนต่อพระเจ้าก็สำเร็จได้ถมไป
เทอญ
หมายถึง[เทิน] ว. เถิด (ใช้เป็นคำลงท้ายข้อความที่แสดงความมุ่งหมายให้เป็นดังนั้นดังนี้, มักใช้ในการให้ศีลให้พร).