ผลการค้นหา

เจ้าบ้านและแขก,เรื่องหลักและเรื่องรอง,ตัวหลักและตัวรอง,ประธานกับกรรม

ภาษาญี่ปุ่น主客

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゅかく

(แอบ)นัดพบกัน,ร้านที่มีเกอิชารับรองแขก,ห้องพักผู้โดยสาร,ห้องรอพบแพทย์

ภาษาญี่ปุ่น待合

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまちあい

โบราณหมายถึงแท่นคั่นบันไดทางด้านทิศตะวันออก ซึ่งเป็นสถานที่ที่เจ้าของบ้านออกต้อนรับแขก

ภาษาจีน阼

แขกที่แชร์โต๊ะหรือห้องพักร่วมกับคนอื่น,การพักร่วมกับคนอื่นในห้องพักเดียวกัน

ภาษาญี่ปุ่น相客

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあいきゃく

ข้าวบุหรี่

หมายถึงน. ข้าวหุงอย่างวิธีของแขกมีเครื่องปรุงและเนื้ออยู่ในตัว. (กะบุลี แปลว่า ข้าวปรุงอย่างแบบชาวกรุงกาบุล).

ต้นแขกเทวดา เป็นพืชชนิดหนึ่งใบเป็นรูปหัวใจ ดอกสีแดงมีกลิ่นหอม

ภาษาจีน仙客来

แขกที่คอยช่วยออกหัวคิดให้ ที่มาอยู่กินในบ้านของเจ้าของที่ดิน หรือขุนนางในสมัยสังคมเก่า

ภาษาจีน清客

idiot card

แปลว่าใบปลิว เครื่องฉายหรือม้วนกระดาษยาวที่เขียนบทพูด (สำหรับผู้ดำเนินรายการ ผู้แสดงหรือแขกรับเชิญในรายการโทรทัศน์)

แขก ผู้ไปอยู่ต่างถิ่นหรือโยกย้ายไปอยู่ต่างถิ่น พ่อค้าต่างถิ่น ลูกค้า สิ่งที่ดำรงอยู่นอกจิตสำนึกของมนุษยชาติ

ภาษาจีน客

กระบี่ลีลา

หมายถึงน. ชื่อเพลงกลองแขก เดิมเป็นเพลงของมลายู ทำนองห่าง ๆ เช่นเพลงกระบี่กระบอง, แล้วแปลงมาใช้เป็นเพลงร้องรำ ๒ ชั้น ทำนองให้ถี่เข้าประสมเล่นรวมมโหรีและกลองแขก สมัยปลายรัชกาลที่ ๔ หรือต้นรัชกาลที่ ๕ เช่นตอนโหรทูลท้าวเสนากุฎในเรื่องสังข์ศิลป์ชัย. (ดึกดำบรรพ์).

ลูกจ้างชายในที่อาบน้ำสาธารณะของญี่ปุ่น ทำหน้าที่คอยต้มน้ำอาบ ช่วยขัดหลังให้แขก

ภาษาญี่ปุ่น三助

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นさんすけ

กุลา

หมายถึงน. ชนชาติต้องสู้และไทยใหญ่, กุหล่า หรือ คุลา ก็ว่า; (ถิ่น-พายัพ) ใช้เรียกชนต่างประเทศ เช่น เรียกชนชาติฝรั่งว่า กุลาขาว, เรียกชนชาติแขกว่า กุลาดำ.