ผลการค้นหา

แก่น

หมายถึงน. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.

แก่น

ภาษาจีน; 主干

แก่น

ภาษาจีน; 顽皮

แก่น

ภาษาจีน; 精华

แก่น

ภาษาจีน; 坚硬

แก่น

แก่น

ภาษาจีน淘气

แก่น

ภาษาเกาหลี바이테

แก่น

ภาษาจีน（树的 (shù de）木质部

core

แปลว่าแก่น

สุคนธชาติ

หมายถึงน. ความหอม, กลิ่นหอม; กลิ่นหอมที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของต้นไม้ ได้แก่ ราก แก่น กระพี้ เปลือก สะเก็ด น้ำในต้น ใบ ดอก และผล.

แก่นเมือง

หมายถึงเจ้าเมือง เจ้าเมืองเรียก แก่นเมือง อย่างว่า เจ้าเมืองดีบ่เห็นแก่เงินแสนไถ้ เจ้าเมืองดีเห็นแก่ไพร่แสนเมือง (ภาษิต).