ผลการค้นหา

หูหนวก

หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.

โล่งหู

หมายถึงก. รู้สึกสบายอกสบายใจเพราะไม่ได้ยินเสียงที่เคยทำให้รำคาญหูอยู่เป็นประจำ.

หูโทรศัพท์

ภาษาญี่ปุ่น受話器

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นじゅわき

หูฟัง

ภาษาญี่ปุ่นイヤホーン

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นイヤホーン

ปวดหู

ภาษาญี่ปุ่น耳が痛い

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นみみがいたい

กระดูกฆ้อน (หู)

ภาษาญี่ปุ่น槌骨

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นつちこつ

หูหนวก

ภาษาเกาหลี귀먹다

ขี้หู

ภาษาจีน耳垢

ที่แคะหู

ภาษาจีน耳挖子

คุ้นหู

ภาษาจีน耳熟

หูตา

ภาษาจีน耳目

เยื่อหู

ภาษาจีน耳鼓