ผลการค้นหา

เศวตร

หมายถึง[สะเหฺวด] (โบ) น. สีขาว. (ส. เศฺวตร ว่า โรคเรื้อนนํ้าเต้า; ป. เสต).

1.ชื่อเมืองในสมัยโบราณ ซึ่งปัจจุบันเป็นเมืองฟ่งแจ๋ มณฑลเสฉวน

ภาษาจีน夔

กริยาวิเศษณานุประโยค

หมายถึง[-วิเสสะนานุปฺระโหฺยก] (ไว) น. อนุประโยคที่ประกอบกริยาหรือวิเศษณ์ในสังกรประโยค, ประโยควิเศษณ์ ก็ว่า.

กล่าวถึงพื้นที่บริเวณต้นแม่น้ำฉางเจียง คือ มณฑลเสฉวน และฉงชิ่ง

ภาษาจีน华西

สงเษป

หมายถึง[-เสบ] (แบบ) น. สังเขป เช่น สวมแสดงบันทึกสาร สงเษป ไส้พ่อ. (ยวนพ่าย). (ส. สํเกฺษป; ป. สงฺเขป).

ดูคำว่า"越嶲"yuè xī, ชื่อสถานที่อยู่ในมณฑลเสฉวน(si chuan)

ภาษาจีน嶲

ลาข้าวพระ

หมายถึงก. ทำพิธีอย่างหนึ่งเมื่อถอนสำรับพระพุทธ โดยยกมือประนมกล่าวคำว่า เสสํ มงฺคลํ ยาจามิ แล้วยกสำรับออกมา.

ชื่อรัฐหนึ่งในสมัยราชวงศ์โจว ปัจจุบันอยู่บริเวณนครเฉิงตูแห่งมณฑลเสฉวน

ภาษาจีน蜀

เสาะ

หมายถึง(โบ; วรรณ) ก. ทรุดลง, ห่อเหี่ยวลง, ใช้ว่า เสราะ ก็มี เช่น ก็เสาะและเสราะใจจง. (สมุทรโฆษ). (เทียบ ข. โสะ = จืด, ชืด, ขาดรสชาติ, หมด).

ศีลเป็นกำลัง ไม่มีที่เปรียบ ศีลเป็นอาวุธสูงสุด ศีลเป็นเครื่องประดับอย่างประเสริญสุด ศีลเป็นเกราะอย่างอัศจรรย์

เศษวรรค

หมายถึง[เสสะวัก, เสดวัก] น. พยัญชนะที่เหลือวรรคหรือที่เข้าอยู่ในวรรคทั้ง ๕ ไม่ได้ มี ๑๐ ตัว คือ ย ร ล ว ศ ษ ส ห ฬ ํ, อวรรค ก็เรียก.

1.ชื่อภูเขาที่อยู่ระหว่างรอยต่อของมณทลเสฉวนและกันซู 2.ชื่อแม่น้ำที่อยู่ในมณทลเสฉวน

ภาษาจีน岷