ผลการค้นหา

เสื้อกระบอก

หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่งในสมัยรัชกาลที่ ๔ แขนยาว ช่วงตัวสั้นเสมอบั้นเอว แขนรัด ตัวรัด คอสูง.

เสื้อครุย

หมายถึงน. เสื้อชนิดหนึ่ง มีหลายแบบ ใช้สวมหรือคลุม เป็นเครื่องประกอบเกียรติยศหรือแสดงหน้าที่ในพิธีการหรือแสดงวิทยฐานะ.

เสื้อสามารถ

หมายถึงน. เสื้อที่มอบให้เพื่อแสดงว่าผู้รับมีคุณสมบัติดีเด่นในด้านกีฬา.

เสื้อกันฝน

ภาษาเขมรអាវភ្លៀង

เสื้อยืด

ภาษาเขมรអាវយឺត

เสื้อคลุม

ภาษาเวียดนามÁo khoác mỏng

เสื้อสุภาพบุรุษ

ภาษาญี่ปุ่น紳士服

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしんしふく

เสื้อกันฝน

ภาษาญี่ปุ่น雨着

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นあまぎ

(เสื้อ)คอตั้ง

ภาษาญี่ปุ่น立ち襟

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたちえり

(เสื้อ)คอตั้ง

ภาษาญี่ปุ่น立襟

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたちえり

กระเป๋าด้านในเสื้อ

ภาษาญี่ปุ่น内隠し

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうちかくし

เสื้อชั้นใน

ภาษาจีน内衣