ตัวกรองผลการค้นหา
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึงแกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ.
เพลินใจ
หมายถึงก. เบิกบานใจ.
เพลี้ย
หมายถึงน. ชื่อเครื่องดีดฟังเสียงชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่คล้ายจ้องหน่อง แต่จ้องหน่องใช้กระตุก ส่วนเพลี้ยใช้ดีด, เพี้ย ก็ว่า.
เพลียใจ
หมายถึงก. ท้อแท้, หมดกำลังใจ.
เพา
หมายถึงว. งาม.
เพาพาล
หมายถึงน. หนุ่มสาวผู้งาม. ว. งามและกำลังรุ่น.
เพาะกาย
หมายถึงก. บริหารร่างกายเพื่อให้กล้ามเนื้อแข็งแรงโดยวิธียกน้ำหนักเป็นต้น.
เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน
หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.
เพี้ยง
หมายถึงว. เท่า, เสมอ, เหมือน. (ใช้ในโคลงแทน เพียง). อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่ออธิษฐานให้เป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง.
เพียงดัง
หมายถึงว. ดุจดัง, ราวกับ.
เพียงนั้น
หมายถึงว. เท่านั้น.
เพียบ
หมายถึงก. เกือบจม, เต็มแปล้, เช่น เรือบรรทุกสินค้าจนเพียบ รถบรรทุกของจนเพียบ, หนัก เช่น คนไข้อาการเพียบ.