ผลการค้นหา

ราชา

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).

ออกขุนนาง

หมายถึงก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน (ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์).

ประโรหิต

หมายถึงน. ปุโรหิต, พราหมณ์ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์. (ส., ป. ปุโรหิต).

อภิรัฐมนตรี

หมายถึง(เลิก) น. ที่ปรึกษาชั้นสูงของพระมหากษัตริย์.

สืบราชสมบัติ

หมายถึงก. เป็นพระมหากษัตริย์ต่อเนื่องแทน, สืบราชบัลลังก์ ก็ว่า.

สุริยวงศ์

หมายถึงน. วงศ์แห่งกษัตริย์เนื่องมาจากพระอาทิตย์, คู่กับ จันทรวงศ์. (ส.).

ยังมี

หมายถึงว. มี (มักใช้ในบทนิทานหรือในวรรณคดี) เช่น แต่ปางหลังยังมีกรุงกษัตริย์.

ลิกู

หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสีที่ ๔ ของกษัตริย์ชวาในวงศ์อสัญแดหวา.

รัชกาล

หมายถึงน. เวลาที่ครองราชสมบัติของพระมหากษัตริย์องค์หนึ่ง ๆ, โดยอนุโลมใช้หมายถึงองค์พระมหากษัตริย์ในรัชกาลนั้น ๆ เช่น รัชกาลที่ ๕ เสด็จประพาสต้น.

ศากย,ศากย-,ศากยะ

หมายถึง[สากกะยะ] น. ชื่อวงศ์กษัตริย์วงศ์หนึ่งในเมืองกบิลพัสดุ์ เรียกว่า ศากยวงศ์, เรียกกษัตริย์ในวงศ์นี้ว่า ศากยะ. (ส. ศากฺย; ป. สกฺย).

มหาดเล็กหลวง

หมายถึงน. ข้าราชการในราชสำนักมีหน้าที่รับใช้พระมหากษัตริย์.

มะโต

หมายถึงน. ตำแหน่งพระมเหสีที่ ๓ ของกษัตริย์ชวาในวงศ์อสัญแดหวา.