ตัวกรองผลการค้นหา
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.
น่าเบื่อ,เซ็ง
ภาษาญี่ปุ่น退屈
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいくつ
เบื่อเพราะไม่มีอะไรทำ
ภาษาญี่ปุ่น所在無い
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょざいない
ภาษาเกาหลี쥐약
ไม่มีอะไรทำ,น่าเบื่อ
ภาษาญี่ปุ่น手持ち無沙汰
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นてもちぶさた
เบื่อหน่าย
ภาษาจีน讨厌
ภาษาจีน厌烦
เบื่อ, ว่าง
ภาษาเกาหลี무료하다
เบื่อโลก
ภาษาจีน厌世
เหนื่อยหน่าย เบื่อ
ภาษาจีน懒散
ภาษาจีน蒙汗药
เบาะ
หมายถึงน. ที่มา.