ผลการค้นหา

ยาเบื่อ

หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.

น่าเบื่อ,เซ็ง

ภาษาญี่ปุ่น退屈

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたいくつ

เบื่อเพราะไม่มีอะไรทำ

ภาษาญี่ปุ่น所在無い

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしょざいない

ยาเบื่อ

ภาษาเกาหลี쥐약

ไม่มีอะไรทำ,น่าเบื่อ

ภาษาญี่ปุ่น手持ち無沙汰

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นてもちぶさた

เบื่อหน่าย

ภาษาจีน讨厌

เบื่อหน่าย

ภาษาจีน厌烦

เบื่อ, ว่าง

ภาษาเกาหลี무료하다

เบื่อโลก

ภาษาจีน厌世

เหนื่อยหน่าย เบื่อ

ภาษาจีน懒散

ยาเบื่อ

ภาษาจีน蒙汗药

เบาะ

หมายถึงน. ที่มา.