ผลการค้นหา

เบี้ย

หมายถึงน. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิดในสกุล Cypraea วงศ์ Cypraeidae เปลือกแข็ง ผิวเป็นมัน หลังนูน ท้องแบน ช่องปากยาวแคบและไปสุดตอนปลายทั้ง ๒ ข้าง เป็นลำราง ริมปากทั้ง ๒ ด้านหยักหรือมีฟัน ไม่มีแผ่นปิด เรียกรวม ๆ ว่า หอยเบี้ย, เปลือกหอยเบี้ยชนิดที่คนโบราณใช้เป็นวัตถุกลางสำหรับซื้อขายสิ่งของ เรียกว่า เบี้ย เช่น เบี้ยจั่น หรือ เบี้ยจักจั่น ก็คือ เปลือกของหอยเบี้ยชนิด C. moneta เบี้ยแก้ว หรือ เบี้ยนาง คือ เปลือกของหอยเบี้ยชนิด C. annulus มีอัตรา ๑๐๐ เบี้ย เป็น ๑ อัฐ (เท่ากับสตางค์ครึ่ง) จึงเรียกคำว่า เบี้ย เป็นเงินติดมาจนทุกวันนี้ เช่น เบี้ยประชุม เบี้ยประกัน เบี้ยเลี้ยงชีพ.

เบี้ยบน

หมายถึงว. มีอำนาจเหนือ, ได้เปรียบ, เป็นต่อ.

เบี้ยหัวแตก,เบี้ยหัวแหลก

หมายถึงน. เงินที่ได้มาไม่เป็นกอบเป็นกำแล้วใช้จ่ายหมดไปโดยไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน.

disadvantage

แปลว่าเบี้ยล่าง

damages

แปลว่าเบี้ยทำขวัญ

break a promise

แปลว่าเบี้ยว

เบี้ยเลี้ยงรายวัน

ภาษาญี่ปุ่น日当手当

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นにっとうてあて

เบี้ยเลี้ยงที่จ่ายสำหรับคนที่ทำงานกะกลางคืน

ภาษาญี่ปุ่น夜勤手当

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นやきんてあて

เบี้ยบ้ายรายทาง

หมายถึงเงินที่ต้องใช้จ่าย หรือเสี่ยไปเรื่อย ๆ ในขณะทำธุรกิจให้สำเร็จ

เบี้ยทำขวัญ

หมายถึง(โบ) น. เงินที่ฝ่ายหนึ่งต้องเสียให้อีกฝ่ายหนึ่งเป็นค่าเสียหาย.

reward

แปลว่าเบี้ยบำเหน็จ

distorted

แปลว่าเบี้ยวๆ บูดๆ