ตัวกรองผลการค้นหา
เถียง
หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
โต้เถียงกัน,เถียงกันไปเถียงกันมา
ภาษาญี่ปุ่น押し問答
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นおしもんどう
ตกฟาก
หมายถึงก. เกิด, เรียกเวลาที่เด็กออกพ้นครรภ์มารดาว่า เวลาตกฟาก (พื้นเรือนโบราณโดยมากเป็นฟาก); โดยปริยายใช้ในลักษณะที่พูดคำเถียงคำไม่หยุดปากว่า เถียงคำไม่ตกฟาก.
can't argue
แปลว่าเถียงไม่ขึ้น
dispute
แปลว่าเถียง
expostulate with
แปลว่าโต้แย้งกับ, เถียงกับ
irrefutable
แปลว่าที่แย้งไม่ได้, ที่เถียงไม่ได้
brangle
แปลว่าเถียง, ทะเลาะ
โต้เถียง
หมายถึงก. เถียงกันไปมา.
jangle
แปลว่าทุ่มเถียง, เถียง
เถียงไปก็เท่านั้น
ภาษาญี่ปุ่น問答無用
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นもんどうむよう
เถียง โต้
ภาษาจีน争吵