ผลการค้นหา

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

เป่าปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.

ผิดปาก

หมายถึงก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.

มีปากมีเสียง

หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.

ยัดปาก

หมายถึงก. อ้างว่าเป็นคำพูดของผู้ใดผู้หนึ่ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่.

กลิ่นปาก

ภาษาญี่ปุ่น口臭

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นこうしゅう

ปากดี

หมายถึงพูดแบบไม่เกรงกลัว

ทาปาก

ภาษาเกาหลี입술을 바르다, 립스틱을 바르다

เข้าปาก,นำเข้า,ทางเข้า

ภาษาจีน入口

โพล่งออกจากปาก

ภาษาจีน脱口

คันปาก

ภาษาจีน嘴痒

คาปาก

ภาษาจีน未及咽下