ผลการค้นหา

อุปัชฌาย์

อ่านว่าอุบ-ปัด-ชา

อุปัชฌาย์

ภาษาจีน戒和尚

อุปัชฌาย์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

อุปัชฌา, อุปัชชา เป็นคำที่เขียนผิด ❌

อุปัชฌาย์

คำบาลีอุปชฺฌาย

คำสันสกฤตอุปาธฺยาย

อุปัชฌาย์

ภาษาจีน戒师

อุปัชฌาย์

อ่านว่าอุ-ปัด-ชา

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

preceptor

แปลว่าพระอุปัชฌาย์

สัทธิงวิหาริก,สัทธิวิหาริก

หมายถึงน. คำเรียกผู้ได้รับการอุปสมบทแล้ว, ถ้าอุปสมบทต่อพระอุปัชฌาย์องค์ใดก็เป็นสัทธิงวิหาริกของพระอุปัชฌาย์องค์นั้น, (ใช้เข้าคู่กับ อุปัชฌาย์). (ป.).

อุปาธยาย

หมายถึง[อุปาดทะยาย, อุบปาดทะยาย] น. อุปัชฌาย์. (ส.; ป. อุปชฺฌาย).

ขอนิสัย

หมายถึงก. ขอฝากตัวอยู่ในความปกครองของพระอุปัชฌาย์ (ใช้แก่กุลบุตรในเวลาอุปสมบท).

เจ้าอธิการ

หมายถึงน. พระที่ดำรงตำแหน่งเป็นพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบลซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น.