ผลการค้นหา

เงี่ยง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กระโถน.

จอบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. แอบ, ลอบ, คอยฟัง; (ถิ่น-พายัพ) ล่อ, เล้าโลม, ชักชวน.

จี่ป่ม

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).

โชงโลง

หมายถึงน. เครื่องวิดนํ้ารูปคล้ายเรือครึ่งท่อน มีด้ามถือ ผูกแขวนเข้ากับขาหยั่ง แล้วจับด้ามให้พุ้ยนํ้าเข้าออกตามต้องการ, ชงโลง ก็ว่า, (ถิ่น-อีสาน) กะโซ้.

ซั้ว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง มักต้มผักหลายชนิดให้สุกก่อนแล้วจึงนำมาหั่นหรือฉีกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใส่ลงในหม้อต้มใหม่พร้อมกับเครื่องปรุงประสมปลาร้า เช่น ซั้วไก่ ซั้วกบ.

แดก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรียกปลาที่หมักใส่เกลือโขลกปนกับรำแล้วยัดใส่ไหว่า ปลาแดก, ปลาร้า.

ติง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.

แต้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะค่าแต้. (ดู มะค่าแต้).

ท้าว

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่, พระเจ้าแผ่นดิน, (โดยมากใช้ในบทกลอน); ตำแหน่งบรรดาศักดิ์ข้าราชการฝ่ายใน; (ถิ่น-อีสาน) คำประกอบชื่อผู้ชายที่เป็นเชื้อสายเจ้าหรือขุนนาง.

ว่านมีดยับ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ว่านหางช้าง. (ดู หางช้าง ๑).

สางห่า

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อจิ้งเหลนหางยาวชนิด Takydromus sexlineatus ในวงศ์ Lacertidae ตัวเล็ก หางยาวประมาณ ๕ เท่าของความยาวลำตัว พบทุกภาคของประเทศไทย ที่เรียกสางห่าเพราะเข้าใจผิดว่ามีพิษร้ายแรง.

เสี่ยว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เพื่อน, เกลอ.