ตัวกรองผลการค้นหา
หมายถึงน. ผู้ชำนาญในการขับร้องแบบอีสาน.
แปลว่าเกี่ยวกับตะวันออกเฉียงเหนือ, ทางอีสาน
หมายถึงก. ร้องรำทำเพลงแบบชาวอีสาน.
หมายถึงสีชมภู (ภาษาอีสานตอนบน)
หมายถึงน. เรียกที่ซึ่งมีนํ้าซึมซาบอยู่ภายใต้ว่า ที่นํ้าซับ, ทางภาคอีสานเรียกว่า ซำ.
ภาษาจีน东北
หมายถึง(ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.
หมายถึงเดือนกรกฎาคม อีสานเรียกเดือนแปด เรียกเดือนที่ ๔ ตามสุริยคติ.
หมายถึงน. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ-เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.
หมายถึงชื่อนางในวรรณคดีอีสานเรื่องสุริย์วงศ์ ชื่อ นางไกสร เกสรก็ว่า.
หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการเป่าแคน, อีสานเรียก ช่างแคน.