ผลการค้นหา

เวศย์

หมายถึงน. แพศย์, คนในวรรณะที่ ๓ แห่งอินเดีย คือพ่อค้า. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

หิมพานต์

หมายถึง[หิมมะ-] น. ชื่อป่าหนาวแถบเหนือของอินเดีย; ชื่อกัณฑ์ที่ ๒ แห่งเวสสันดรชาดก.

มคธ

หมายถึง[มะคด] น. ชื่อแคว้นใหญ่ในอินเดียครั้งพุทธกาล ในบัดนี้เรียกว่า พิหาร. (ป., ส.).

กัมโพช

หมายถึง[กำโพด] น. แคว้นเขมร, (โบ) ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมพุช ก็ใช้.

Amboina

แปลว่า(ไม้) ชื่อไม้มีอยู่ในอินเดียตะวันออก เป็นไม้สวยงามที่สุด เมื่อนำมาทำตู้หรือไม้อัด ราคาแพงมาก

กัมพุช,กัมพุช,กัมพุช,กัมพุช-

หมายถึง[กำพุด, กำพุดชะ-] น. แคว้นเขมร, (โบ) ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมโพช ก็ใช้.

ปรากฤต

หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).

ภารตวิทยา

หมายถึงน. วิชาที่เกี่ยวกับประเทศอินเดีย มีศาสนา ปรัชญา วัฒนธรรม ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ภาษา วรรณคดี เป็นต้น. (ส.).

อะหม

หมายถึงน. ชนชาติไทยใหญ่สาขาหนึ่ง ที่เข้าไปอยู่ในแคว้นอัสสัม ประเทศอินเดีย เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ ๑๘, อาหม ก็ว่า.

voodoo

แปลว่าประกอบพิธีศาสนาและเวทมนตร์ของชาวนิโกรในหมู่เกาะอินเดียตะวันตก, ประกอบพิธีในศาสนา

ไปอัญเชิญพระไตรปิฎกที่อินเดีย อุปมาว่าไปศึกษาหาประสบการณ์จากผู้อื่น

ภาษาจีน取经

อาหม

หมายถึง[-หมฺ] น. ชนชาติไทยใหญ่สาขาหนึ่ง ที่เข้าไปอยู่ในแคว้นอัสสัม ประเทศอินเดีย เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ ๑๘, อะหม ก็ว่า.