ผลการค้นหา

อาเศียร-

อ่านว่าอา-เสียน-ระ

อาเศียร

อ่านว่าอา-เสียน-ระ

อาศิร-,อาศิร- ,อาศิร-,อาเศียร,อาเศียร-

หมายถึง[อาสิระ-, -เสียนระ-] น. การอวยพร. (ส. อาศิสฺ คำนี้เมื่อนำหน้าอักษรตํ่าและตัว ห ต้องเปลี่ยน ส เป็น ร เป็น อาศิร และแผลงเป็น อาเศียร ก็มี; ป. อาสิ ว่า ความหวังดี).

เศียร

อ่านว่าเสียน

เศียร

หมายถึงหัว(ใช้กับพระ)

เศียร

หมายถึง[เสียน] น. หัว เช่น เศียรพระพุทธรูป ทศกัณฐ์มีสิบเศียรยี่สิบกร, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเศียร. (ส. ศิร; ป. สิร); เรียกไพ่ตอง ๓ ใบ พวกเดียวกัน แต่ไม่เหมือนกัน เช่น ๓ คน ๓ นก ๓ ตา ว่า ๑ เศียร.

เศียร

คำบาลีสิร

คำสันสกฤตศิรสฺ

เศียร, ศีรษะ

ภาษาจีน头颅

พระเศียร

หมายถึงหัว, ศีรษะ

อา

ภาษาจีน姑母

อา

หมายถึง(กลอน) ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา.

อา

หมายถึงน. น้องของพ่อ, (โบ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ).