ผลการค้นหา

อายครูไม่รู้วิชา อายภรรยาไม่มีบุตร

หมายถึงอายในสิ่งที่ไม่ควรอาย อันทำให้ไม่เกิดประโยชน์

ความอาย,ความขายหน้า,ความเสื่อมเสีย

ภาษาญี่ปุ่น恥

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはじ

ขวยอาย, ขวยเขิน

ภาษาจีน娇羞

คนขี้อาย

ภาษาญี่ปุ่น恥ずかしがり屋

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นはずかしがりや

อายแชโดว์

ภาษาญี่ปุ่นアイシャドウ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นアイシャドウ

อายแชโดว์

ภาษาจีน眼睑膏

สะเทิ้น,สะเทิ้นอาย

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย (มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย.

ขวยอาย,อายเหนียม

ภาษาจีน腼

แก้หน้า

หมายถึงก. ทำให้พ้นอาย.

blush

แปลว่าการหน้าแดงเพราะเขินอาย

ม้วนหน้า

หมายถึงก. ก้มหน้าเพราะความอาย.

abash

แปลว่าทำให้อาย, ทำให้ขวยเขิน