ผลการค้นหา

หน้าเจื่อน

หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิทเพราะกระดากอายเนื่องจากถูกจับผิดได้เป็นต้น.

เก้อเขิน

หมายถึงว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.

เยาะเย้ย

หมายถึงก. ค่อนว่าหรือแสดงกิริยาซ้ำเติมให้ได้อาย ให้ช้ำใจเจ็บใจ ให้โกรธ.

1.รู้สึกอาย/เสียหน้า 2.คิดไม่ตก

ภาษาจีน磨不开

change colour

แปลว่า(หน้า) เปลี่ยนสี, หน้าซีด (จากกลัว, ตกใจ), หน้าแดง (จากความอาย, โกรธ)

scandal

แปลว่าเหตุการณ์อื้อฉาว, เรื่องอื้อฉาว, เรื่องฉาวโฉ่, เรื่องน่าอัปยศ, เรื่องน่าอาย

เย้ยหยัน

หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.

การอายจนเหงื่อนออกเต็มหน้า

ภาษาญี่ปุ่น汗顔

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นかんがん

อายจนแทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนี

ภาษาจีน无地自容

ตะขิดตะขวง

หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.

กระมิดกระเมี้ยน

หมายถึงก. แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, มิดเมี้ยน ก็ว่า.

ขอดค่อน

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ค่อนขอด ก็ว่า.