ผลการค้นหา

กิน

ภาษาจีน茹

กิน

ภาษาจีน统治

สุกเอาเผากิน

หมายถึงอาการที่ทำอย่างเร่งรีบไม่ใส่ใจ, อาการที่ทำลวก ๆ พอให้เสร็จ

กิน

ภาษาญี่ปุ่น食らう

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくらう

ขอกิน

ภาษาเกาหลี빌어먹다

น่ากิน

ภาษาเกาหลี먹음직하다

กินอยู่กัน

ภาษาจีน结为夫妻

กิน

ภาษาเขมรបរិភោគ/ញាំុ/សីុ

กิน

ภาษาญี่ปุ่น食う,食べる

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくう,たべる

ความอยากกิน

ภาษาจีน食欲

เพ่อ

หมายถึงว. ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าเพ่อ หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าเพ่อกิน, พึ่ง เพิก หรือ เพิ่ง ก็ว่า.

กิน

ภาษาญี่ปุ่น食う

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นくう