ตัวกรองผลการค้นหา
สิทธิ
หมายถึง[สิดทิ] น. อำนาจอันชอบธรรม เช่น บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เขามีสิทธิ์ในที่ดินแปลงนี้. (ป., ส.); (กฎ) อำนาจที่จะกระทำการใด ๆ ได้อย่างอิสระ โดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย. (อ. right).
property right
แปลว่าทรัพยสิทธิ
infringe
แปลว่าล้ำ
ยุติธรรม
คำบาลียุตฺติ+ธมฺม
คำสันสกฤตยุกฺติ+ธรฺม
ชาวชนบทไม่ได้รับการพิทักษ์รักษา ถูกกดขี่ด้วยค่าธรรมเนียมโดยไม่ชอบธรรม กลางคืนโจรปล้น กลางวันข้าราชการข่มเหง ในแว่นแคว้นผู้ปกครองชั่วร้าย ย่อมมีคนอาธรรม์มากมาย
fairly
แปลว่ายุติธรรม
neutral
public place
แปลว่าสาธารณสถาน
Declaration of Human Rights
แปลว่าปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน