ผลการค้นหา

อภิ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ = มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย. (ป.).

อภิ

ภาษาจีน前缀

อภิ

ภาษาจีน非常

อภิ

ภาษาจีน格外

อภิ

อภิ

ภาษาจีน表示

อภิ

ภาษาจีน“超

อภิ

ภาษาจีน极

อภินิหาร

หมายถึงน. อำนาจแห่งบารมี, อำนาจบุญที่สร้างสมไว้, อำนาจเหนือปรกติธรรมดา. (ป. อภินีหาร; ส. อภิ + นิสฺ + หาร).

อภิชนาธิปไตย

หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).

อภิเนษกรมณ์

หมายถึง[อะพิเนดสะกฺรม] น. การออกบวชเพื่อคุณอันยิ่งใหญ่. (ส. อภิ + นิษฺกฺรมณ; ป. อภินิกฺขมน).

อภิณห,อภิณห-

หมายถึง[อะพินหะ-] ว. เสมอ, ทุกวัน. (ป.).