ผลการค้นหา

อธิการ

หมายถึง[อะทิกาน] น. เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่นว่า พระอธิการ, เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบล ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่นว่า เจ้าอธิการ; ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในวิทยาลัย. (ป., ส.).

อธิการ

คำบาลีอธิการ

คำสันสกฤตอธิการ

อธิการ

อ่านว่าอะ-ทิ-กาน

อธิการ

ภาษาจีน职务

อธิการ

ภาษาจีน权力

อธิการ

ภาษาจีน权利

rector

แปลว่าพระอธิการ, เจ้าอธิการ, อธิการของโบสถ์

เกษตราธิการ

คำบาลีเขตฺต+อธิการ

คำสันสกฤตเกฺษตฺร+อธิการ

เกษตราธิการ

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นเกษตร + อธิการ

ศึกษาธิการ

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นศึกษา + อธิการ

abbacy

แปลว่าอำนาจของอธิการในวัดวาอาราม

คณาธิการ

หมายถึงน. ผู้มีอำนาจในคณะ, ผู้ปกครองคณะ, เรียกภิกษุผู้ทำหน้าที่ในด้านการปกครองคณะสงฆ์ตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาสขึ้นไปว่า พระคณาธิการ. (ป., ส. คณ + อธิการ).