ตัวกรองผลการค้นหา
ตะพุ่นหญ้าช้าง
หมายถึง(โบ) น. โทษอาญาหลวงสมัยโบราณ; คนที่ถูกลงโทษให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง.
น้ำเหนือและสัตว์ร้าย อุปมาว่า ภัยพิบัติ ใหญ่หลวง
ภาษาจีน洪水猛兽
กงราชมณเฑียร
หมายถึงเขตเรือนหลวงเรียก กงราชมณเฑียร อย่างว่า คื่นคื่นก้องกงราชมณเฑียร (สังข์).
1.ข้าวในคลังหลวง 2.เงินทอง หรือสิ่งของที่ทางการบริจาคให้
ภาษาจีน皇粮
คนที่ไม่ทำอะไร ได้แต่นั่งกินนอนกินถึงจะมีทรัพย์เท่ากับภูเขาหลวงก็ใช้ไม่เหลือรอย
มนเทียร
หมายถึง[มนเทียน] น. เรือนหลวง ใช้ว่า พระราชมนเทียร, โบราณใช้ว่า พระราชมณเฑียร. (ป., ส. มนฺทิร).
ขวง
หมายถึงน. ข่วง, บริเวณ, ลาน, เช่น ให้ยกหอกลองยังขวงหลวงริมสนาม. (พงศ. โยนก).
เรือกัญญา
หมายถึงน. เรือหลวงที่จัดตั้งเก๋งประกอบหลังคาทรงกัญญา ใช้เป็นเรือประทับแรม หรือเรือพระประเทียบ.
ชนะ
หมายถึง[ชะ-] น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
อดข้าวอดปลาทำงานให้หลวงจนท้องคอดกิ่ว
ภาษาจีน枵腹从公
สัตตบุษย์
หมายถึง[สัดตะบุด] น. (๑) ชื่อบัวหลวงพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว). (๒) เทียนสัตตบุษย์. (ดู เทียนสัตตบุษย์).
ราชบัณฑิต
หมายถึง[-บันดิด] น. นักปราชญ์หลวงมีความรู้ทางภาษาบาลี; สมาชิกองค์การวิทยาการของรัฐที่เรียกว่า ราชบัณฑิตยสถาน.