ค้นเจอ 9,882 รายการ

ยืน

หมายถึงก. ตั้งอยู่ เช่น เสายืนเรียงเป็นแถว, เอาเท้าเหยียบพื้นแล้วตั้งตัวให้ตรงขึ้นไป. ว. นาน, ยาว เช่น อายุยืน, ยืด เช่น คบกันยืนนาน; คงอยู่, อยู่กับที่ไม่เปลี่ยนแปลง เช่น ยืนคำ; คงเดิม เช่น พิพากษายืน; ยาวเป็นแนวตรงเข้าไป เช่น ที่ดินยืนเข้าไป ๓ เส้น.

ให้ยืน,ตั้งขึ้น

ภาษาญี่ปุ่น立たす

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたたす

v5s

ยืน

ภาษาเกาหลี서다

แขนขา,แขนขากับตัว

ภาษาญี่ปุ่น肢体

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしたい

n

ยืน

ภาษาเขมรឈរ

ทักทาย

ยืน

ภาษาจีน站立

ยืน

ภาษาจีน

ยืน

ภาษาเวียดนามดึ๋ง

การทักทาย

ยืน

ภาษาญี่ปุ่น立つ

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นたつ

n

ยืนหนึ่ง

หมายถึงโดดเด่น

ยืน

ภาษาเกาหลี서다

ขาหนีบ

หมายถึงน. บริเวณโคนขาด้านหน้าตรงส่วนที่ต่อกับลำตัว.