ผลการค้นหา

เศียร

คำบาลีสิร

คำสันสกฤตศิรสฺ

สิร-

อ่านว่าสิ-ระ

สิร

อ่านว่าสิ-ระ

สิร,สิร-,สิระ

หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).

ศิโรเวฐน์

คำบาลีสิร+เวฐน

คำสันสกฤตศิรสฺ+เวษฺฏฺ

ศิโรราบ

คำบาลีสิร+ราบ

คำสันสกฤตศิรสฺ+ราบ

มาคสิร

อ่านว่ามา-คะ-สิ-ระ

มาคสิร-

อ่านว่ามา-คะ-สิ-ระ

สิรยากร

แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นสิริ + อากร

สิรภพ

แปลว่าเป็นเลิศด้านความดีงามในโลก

สิรศาสตร์

แปลว่าวิชาที่เป็นเลิศ

สิวากร

แปลว่าผู้สร้างสิ่งเป็นมงคล