ผลการค้นหา

จานบา คือข้าวสาลีที่โม่และคั่วสุกแล้ว ซึ่งเป็นอาหารของชาวธิเบต

ภาษาจีน糌粑

1.โคนต้นข้าวสาลี 2.เตรียมปลูกพืชไร่

ภาษาจีน麦茬

ธัญพืช 5 ชนิด ได้แก่ ข้าว ข้าวสาลี ถั่ว ลูกเดือย ข้าวฟ่าง

ภาษาญี่ปุ่น五穀

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นごこく

ปลอกใบส่วนของใบที่ห่ออยู่ในก้านของพืชบางชนิดเช่น ต้นข้าวสาลี, ต้นข้าว

ภาษาจีน叶鞘

เบาะนั่งรูปกลมที่สานจากใบของต้นหางแมวและฟางข้าวสาลี

ภาษาจีน蒲团

เมล็ดพันธุ์บนรวงของข้าว, ข้าวสาลี, ข้าวเกาเหลียง เมล็ดของพืชประเภทถั่ว

ภาษาจีน子实

1.ลำต้นของต้นข้าวสาลีและต้นข้าว 2.เนื้อของผลไม้ 3.เปลือก

ภาษาจีน穰

ธัญพืช

หมายถึงน. พืชข้าวกล้า; พืชล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae เช่น ข้าว ข้าวสาลี ข้าวโพด ให้เมล็ดเป็นอาหารหลัก. (ป. ธญฺพีช; ส. ธานฺยวีช).

อาสูร

หมายถึง[-สูน] (โบ) ก. สงสาร เช่น อาสูรสองหลานเอย ย่อมเสวยเคยข้าวสาลี. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์ กลบทเก่า); เอ็นดู; กังวล. (ข. อาสูร ว่า สงสาร, น่าอนาถ).

ถวายข้าวพระ

หมายถึงก. ทำพิธีอย่างหนึ่ง เมื่อนำสำรับไปถวายพระพุทธโดยยกมือประนม กล่าวคำว่า อุกาส สูปพฺยฺชนสมฺปนฺนํ สาลีนํ โภชนํ สอุทกํ วรํ พุทฺธสฺส ปูเชมิ.

ธัญเบญจก

หมายถึง[ทันยะเบนจก] น. ธัญชาติทั้ง ๕ ได้แก่ ๑. ศาลิ-ข้าวสาลี ๒. วฺรีหิ-ข้าวเปลือก ๓. ศูก-ลูกเดือย ๔. ศิมฺพี-ถั่ว ๕. กฺษุทฺร-ข้าวกษุทร. (ป. -ปญฺจก).

ธัญชาติ

หมายถึงน. คำรวมเรียกข้าวต่าง ๆ เช่น ข้าวเปลือก ข้าวสาลี, ในคัมภีร์อภิธานัปปทีปิกาว่ามี ๗ อย่าง คือ ๑. ข้าวไม่มีแกลบ ๒. ข้าวเปลือก ๓. หญ้ากับแก้ ๔. ข้าวละมาน ๕. ลูกเดือย ๖. ข้าวแดง ๗. ข้าวฟ่าง.